Roy-O-Rama

Net als vorig jaar ben ik ook dit jaar naar Trance Energy geweest in de Jaarbeurs in Utrecht. De vorige keer was een jubileum editie waarbij ID&T flink uitgepakt had met onder andere Ferry Corsten, Marco V en Tiesto en dat zijn drie van mijn favoriete DJ’s. Wil je daar overheen dan moet je flink wat uit de kast trekken. Dat is dit jaar niet helemaal gebeurd, maar het was desalniettemin een fan-tas-tisch feest.

De avond begon rond 18u bij Hemmo waar hij een prima pasta had klaargemaakt waarna we Killzone hebben gespeeld. De game blijft er mooi uitzien, maar kent een beetje een vervelende besturing voor mij als Xbot (schieten met R1…) maar goed, we hebben Killzone wel bijna uitgespeeld nu! Eerste keer sinds lange tijd dat Hemmo een game uitspeelt…

Rond 21u waren we op het station om via Rotterdam naar Utrecht te gaan en na een rondje om de Jaarbeurs konden we naar binnen. Het naar binnen gaan ging een stuk soepeler dan met Armin Only vorig jaar, binnen een kwartiertje stonden we op de main om John O’Callaghan te verwelkomen. John zette meteen een lekkere set neer! Hij kan dus ook prima draaien naast alle producties die hij maakt. Na John was het tijd voor Armin van Buuren (als intermezzo was er ‘live’ de theme van Rank 1), de nummer één DJ van de wereld. Helaas vond ik Armin het eerste uur een beetje matig. Lafjes zelfs. Het laatste uur maakte hij het wel weer deels goed, maar hij kan beter! Duidelijk last van het nummer-één-syndroom waar Tiesto ook een tijd last van heeft gehad.

Omdat na Armin de beurt aan Paul van Dyk was verlieten we de mainstage voor een hotdog en hebben we het einde van Rank 1 kunnen zien waarin ze twee keer hetzelfde nummer speelden (de theme: LED there be light) en halverwege Superstring ineens stopten… Huh? Naja, Judge Jules nu! The Judge komt uit Engeland en draaide echte Britse trance die tegen Hardhouse aantikte, wat een koningsset! Niet veel bekende nummers op zich, maar heerlijk gedraaid en wat meer pit dan de echte trance van de mainstage. Jochen Miller volgde The Judge op, maar ik ben geen fan van hem dus het was tijd voor de classics van Bas&Ram; we konden nog een half uurtje meepikken van deze prima set.

Als afsluiter was er Scott Project die gewoon ALLE klassieke dancetracks met een beukende beat ging draaien. Simulated, GODD, Pullover, The Ultimate Seduction, Born Slippy het kwam allemaal langs. Beste afsluiter die je maar kunt bedenken op een Trance Energy wat mij betreft! Scott bewijst maar weer eens dat de overgang van Trance naar Hardstyle helemaal niet zo groot hoeft te zijn. Als bonus heb ik ook nog even een filmpje gemaakt tijdens Born Slippy, op het moment dat de track LOS gaat:

Om 6u zijn we terug naar het station gegaan, iedereen was doodop. Die 27 jaren gaan wel tellen nu! Op het station reed de trein voor onze neus weg dus mochten we 58 minuten onszelf proberen te vermaken. Met croissantjes van de AH To Go en het Trance Energy boekje is dat nog best te doen overigens. In de trein zelf zat iedereen uitgeblust half te slapen totdat we in Gouda waren en daar een groepje Tekno-met-een-K-fans binnen kwamen die ook een feestje hadden gehad. Hun feestje was echter illegaal en de politie kwam ze opruimen. Het meisje met het grootste woord, Denise (ligt aan de naam blijkbaar) vond dat alle Trance ENERGY gangers maar energy-loos erbij hingen. Toch was het wel de broodnodige opleving die Tekno-met-een-K-fans, gezellig laatste deel in de trein gehad toen. Dennis, Hemmo, volgend jaar weer?

Voor iedereen die Trance Energy 2009 nog eens wil beleven, of wil horen wat hij/zij gemist heeft is er de CD! Gemixt door John O’Callaghan en Rank 1.