Roy-O-Rama

Eén op één met Armin van Buuren is de tweede prijs die ik op FOK! heb gewonnen sinds ik geen crew meer ben en is meteen het tofste. In het boekt volgt de schrijver, Coen Bom, de nummer één DJ van de wereld Armin van Buuren een jaar lang. De vertelde tijd begint bij de verkiezing van Armin als populairste DJ ter wereld (oktober 2007) en eindigt bij dezelfde awards een jaar later, die Armin ook weer op zijn naam schreef.

In het boek krijgen verschillende grote of opmerkelijke optredens een eigen hoofdstuk. Zo wordt er bijvoorbeeld beschreven hoe Armin zich voorbereid op Global Gathering in Engeland of Sundance in Israël. Elke feest heeft zo zijn eigen specifieke kenmerken en Armin probeert met al die kenmerken rekening te houden. Het is bijzonder om te lezen ook hoe weinig slaap er tussen sommige optredens zit; vaak is er op vrijdagnacht een optreden in Spanje en zaterdagnacht eentje in Duitsland. Inclusief reis- en voorbereidingstijd komt dat neer op zo’n vier uur slaap…

‘vlnr Ferry Corsten, Tiesto, Armin van Buuren (1999)’

Het leuke aan het boek is ook dat er niet alleen naar Armin van Buuren als DJ wordt gekeken, maar ook naar de DJ als mens. Je krijgt verhalen over hoe het begon, over zijn ouders en over zijn verloofde. Ze komen ook allemaal zelf aan het woord, van manager tot moeder, en allemaal zijn ze lovend over de DJ. Er blijkt uit de vele verhalen ook dat hij een aardige man is die veel voor zijn fans over heeft (foto’s, handtekeningen, vriendelijk lachen, etc) terwijl hij er echt niet altijd zin in heeft natuurlijk. Het bevestigt ook het beeld van Armin van Buuren, misschien wel een van de vriendelijkste en vrolijkste DJ’s die ik ken. Armin is echter niet alleen maar vriendelijk, hij blijkt een onwijze control freak die precies weet wat hij wil. Van het geluid tot de decoratie, alles moet zoals hij zelf wil en in landen waarin DJ’s nog niet zo groots en bekend zijn als in Nederland wil dat nog wel eens problemen opleveren blijkt uit het verslag van Armin Only in Australie.

De verschillende onderwerpen (optredens vs achtergrond) worden om en om verteld in een hoofdstuk. Hierdoor zit er niet echt één lijn in het boek, maar dat maakt niet uit. De optredens staan op zich namelijk en alle personen die aan bod komen zijn ook niet altijd in één verhaal te draaien. Tevens is de afwisseling goed om het geheel leesbaar te houden. Het hele boek leest overigens lekker weg en is leuk geschreven; regelmatig zit je met een glimlach op je gezicht te lezen over alle gebeurtenissen die verteld worden. Er is eigenlijk maar één ding dat ik een beetje mis en dat zijn de echte zaken die misgaan of waar Armin echt een keer flink uit zijn stekker gaat ofzo. Er zijn wat kleine verwijzingen naar frictie af en toe, maar over het algemeen is alles heel lief en vriendelijk. En dat is toch jammer, want het is ook interessant om over de écht mindere kanten te lezen (en dan niet ‘weinig slaap, druk’, dat weten we wel…). Desalniettemin een erg leuk boek en een aanrader voor iedereen die iets met Armin van Buuren heeft, of gewoon wil lezen hoe een DJ leeft.

Achterin het boek staan overigens ook nog tips van Armin voor de beginnende DJ en zijn complete discography. Inclusief alle singles, remixes en albums. Zo, en nu ben ik voorlopig wel even klaar met Armin van Buuren. Ik heb zowat de hele ASOT 400 episode geluisterd (72u!), het boek gelezen en ben op één van de drie feesten geweest. Het is tijd voor iets anders. Iets harders. Tijd voor Showtek. Daarover binnenkort meer!