Roy-O-Rama

Vroeger was de E3 de grootste beurs voor elektronisch entertainment ter wereld. Totdat de organisatie op een gegeven moment besloot dat de E3 té groot was. Het concept werd helemaal omgegooid en alles werd kleinschaliger. Dit heeft de E3 geen goed gedaan en de Tokyo Game Show en de Games Convention namen het toen een beetje over. Dit jaar is de E3 echter ‘terug’ als we de plannen mogen geloven. Terug naar hoe de E3 hoort te zijn, groots en luid.

Er zijn een aantal dingen waarvan we nu al weten dat ze op de E3 zullen verschijnen omdat bijna alle developers wel een mooi lijstje hebben gemaakt met daarop de games die ze gaan laten zien. Zo weten we dat Square-Enix Final Fantasy XIII gaat laten zien en heeft Activision weer veel muziekgames (Guitar Hero en DJ Hero bijvoorbeeld). Dit maakt de E3 nog niet zo heel spannend omdat voor de E3 vaak al veel beelden zijn getoond, al dan niet ‘gelekt’. De E3 is vooral leuk omdat de developers niet alles van te voren aankondigen, Capcom heeft waarschijnlijk twee games die nog niet bekend zijn om te laten zien. Van bedrijven als Microsoft en Sony weten we zelfs helemaal bijna niets. De grote consolebouwers gebruiken namelijk speciale persconferenties om te laten zien wat ze allemaal voor ons in petto hebben.

Deze persconferenties zijn op veel grote sites live te zien (IGN, Gametrailers, Gamespot, etc) en het schema is als volgt:

Microsoft – Maandag 1 juni – 19:30u
Nintendo – Dinsdag 2 juni – 18:00u
Sony – Dinsdag 2 juni – 20:00u

‘Reggie (Nintendo) tijdens de Wii presentatie’

In het eerste deel van zulke persconferenties gaan er eerst een hoop cijfers getoond worden met hoe goed hun console wel niet verkoopt.
Nintendo heeft het daarbij het makkelijkst omdat zowel de DS als de Wii niet te verslaan zijn. Microsoft gooit het vooral op de softwareverkopen omdat de 360 het grootste gemiddelde aantal games-per-console heeft. Sony gaat gebruik maken van de term ‘PlayStation-familie’ en gebruikt gewoon de verkopen van PSone en PS2 erbij zodat het aantal opgekrikt wordt.
Van Sony wordt daarom ook vooral verwacht dat ze een prijsverlaging voor de PS3 gaan aankondigen (dit is de reden dat ik vrijdag geen PS3 met inFamous heb gekocht) en er zijn zelfs heel sterke geruchten over een nieuw model PS3. Wat Microsoft gaat laten zien is nog maar de vraag, ik hoop vooral op Crackdown 2, Rainbow Six New York en een toffe platform-adventure van Rare (iets in de trend van Kameo bijvoorbeeld). Wat Nintendo doet maakt me nog niet zo heel veel uit aangezien ik geen Wii heb en ik Nintendo nog geen New Super Mario 2 zie maken aangezien het eerste deel nog overal in de top 20 verkopen staat. Ik denk overigens wel dat ze meer voor de ‘echte’ gamer gaan laten zien na de blamage van vorig jaar met de focus op vooral Wii Fit en Animal Crossing.

Wat er ook getoond gaat worden, de E3 is altijd leuk om te volgen. Het moddergooien tussen de consolebouwers (wij zijn beter, lekker puh), de fanboys op internetfora maar bovenal alle games zorgen ervoor dat je als gamer drie leuke dagen hebt. Ik zal van elke persconferentie een mooi overzicht maken met wat ik gaaf vond en wat niet zodat jullie lezers een mooi overzicht hebben.

Als afsluiter een ‘klein’ lijstje met games waarvan ik iets wil zien op de E3:

Xbox 360: Rainbow Six New York, Crackdown 2, Killer Instinct 3, Kameo 2, Dead Rising 2, Prince of Persia 2, Beyond Good & Evil 2
PS3: God of War 3, Final Fantasy (versus) XIII, Trico, FFVII: Remake
PSP: Zooi van Square-Enix
DS: New Mario 2, zooi van Square-Enix, Professor Layton 2

Voor iedereen die in waarzeggen gelooft is er overigens nog een leuk artikel op Destructoid.

Zo in de laatste week voor de E3 speel ik erg veel Crackdown. Deze game is al een aantal jaar oud, maar in afwachting van het tweede deel heb ik de game weer opgepakt en ben er weer helemaal verslaafd aan! De opzet van Crackdown komt neer op een superagent die in een stad in drie verschillende wijken criminelen moet omleggen. Deze drie buurten worden elk bezet door een aparte criminele organistatie die elk een aantal leiders hebben. Zodra alle leiders van een bende dood zijn is de betreffende wijk bevrijd en kunnen de bewoners weer veilig over straat. Om dit doel te behalen kun je gebruik maken van tig verschillende wapens en auto’s. Ook de rondrijdende politie helpt je af en toe een handje, al zijn deze niet blij als je per ongeluk onschuldige bewoners mee opblaast…

‘BOEM’

De opzet klinkt dus niet al te bijzonder, maar het is dan ook de uitwerking van de game die goed in elkaar steekt. Je hebt onwijs veel vrijheid, en dan niet alleen op de grond, maar ook de hoogte in. Jouw superagent is kan namelijk hoog springen. Heel hoog. Als je jouw agility op het hoogste level hebt zitten kun je meerdere verdiepingen omhoog springen en spring je net zo gemakkelijk over een gebouw dan dat je er omheen loopt. Naast het tactische voordeel dat je hieruit kunt halen is het bovenal gewoon erg tof om van gebouw naar gebouw te springen terwijl je met je hittezoekende raketten allerlei gespuis opblaast. Je voelt je bijna een God.

Naast de criminelen is er nog iets dat je moet doen in Crackdown: orbs zoeken. Deze lichtbolletjes zitten door de hele stad verstopt (500 groene en 300 blauwe) en het is een hele klus ze allemaal te vinden. Sommige zijn zonder een beetje hulp van internet zelfs niet te vinden. Bovendien is het niet alleen het zoeken dat een uitdaging is, ook het oppakken is niet altijd even gemakkelijk. Stel je eens voor dat er een lichtbolletje bovenop de pilaren van een brug liggen en je hier niet direct naar toe kan springen. Hoe bereik je hem dan? Dit soort uitdagingen zitten er dus ook veel in Crackdown en het houdt de game lekker lang speelbaar.

Maar helaas, ik ben bijna helemaal klaar met Crackdown. Ik hoef nog maar een paar lichtbolletjes te zoeken en er is niets meer te doen. Zodra dat gebeurd is heb ik de game twee keer uitgespeeld, mijn personage tot het maximum versterkt en alle lichtbolletjes verzameld. Er is dan niets meer voor mij te doen. Tijd voor iets nieuws dus! Volgende maand is dat in ieder geval Prototype die gratis bij een PU-abo zit en misschien inFamous als ik een PS3 ga kopen. Na het tegenvallende Saint’s Row 2 kunnen die twee mijn free-roaming drang hopelijk wel zoet houden tot Crackdown 2…

‘Mijn Xbox 360 profiel’

Ik ben zojuist door de 20.000 puntengrens gegaan met mijn Xbox 360 gamerscore. Na bijna drie jaar gamen op de 360 een ‘mijlpaal’. Maar wat is deze gamerscore nou eigenlijk en hoe wordt deze opgebouwd?

Als je een game speelt en je haalt bijvoorbeeld het eerste level kun je daar een achievement voor krijgen. Ook kan het zijn dat je een achievement krijgt voor het neerschieten van 250 terroristen met enkel een pistool. Elke achievement is een aparte prestatie waarvan de makers van de game denken dat je daar extra punten voor verdient. Over het algemeen geldt dat een moeilijkere achievement meer punten waard is dan een makkelijke. Per game zijn er standaard 1000 punten te verdienen (XBLA-games 200) en in sommige games gaat dat makkelijker dan in andere uiteraard.

Ik heb op dit moment volgens mijn statistieken precies 100 games op mijn Xbox opgestart die een totale waarde van 68.045 gamerpoints representeren. Als je dan bedenkt dat ik nu 20.011 punten haal ik zo’n 30% van de achievements per spel, best redelijk als je bedenkt dat ik sommige games na een half uurtje spelen al zat ben. Maar goed, als ik de 30% kan volhouden (het wordt zelfs gemiddeld steeds hoger omdat ik games meer en meer helemaal uitspeel) ben ik tevreden en heb ik het idee dat de games hun geld waard zijn.

De achievement waarmee ik door de 20.000 punten ging was er eentje van Crackdown: Global Impact (Kill 15 gang members using the Observatory Globe) ter waarde van 15 punten. Mijn alle eerste achievement was er een van Kameo: Found Pummel Weed (Kameo can transform into one Elemental Warrior) ter waarde van 20 punten. Deze was nog van voor de officiële launch in december 2005 toen ik de review voor FOK! mocht doen. In al die jaren dat ik nu achievements verzamel heb ik een aantal erg leuke langs zien komen. Denk bijvoorbeeld aan Prince of Persia waar je een achievement (Prins of the World) krijgt als je helemaal voorop een schip gaat staan, of The Simpsons waar je een achievement krijgt voor het simpelweg opstarten van de game (Press Start). Ook zijn er achievements die je écht moet verdienen zoals de achievement die je in Rainbow Six Vegas 2 krijgt voor het behalen van de Elite rank, de hoogste rank in de game. Hoe het ook zij, een achievement halen geeft net even die extra kick bij het behalen van een prestatie. Bovendien ga je sommige games ook meer waarderen omdat je opties gaat spelen die je normaal gesproken niet zou spelen. Een erg slim concept van Microsoft en één van dé redenen om multiplatformgames gewoon op de 360 te blijven spelen, naast de betere controller, het betere online-gedeelte en het betere friends-systeem.

Overigens heeft de PlayStation 3 een vergelijkbaar systeem: Trophies. Deze werken echter niet met punten, maar met categorien (brons, zilver, goud en platina). Hoe moeilijker de trophy hoe hoger de kleur. Een platina trophy krijg je als je alle andere trophies in een game hebt gehaald, de 1000/1000 gamerscore dus. Hoewel ik op dit moment nog geen eigen PS3 heb, heb ik toch al vijf (!) trophies, allemaal dankzij een avondje Buzz bij Jeroen.
Binnenkort Trophies?

‘Het prijzenpakket’

Ik heb al een tijdje dat ik iets wilde schrijven over Ferry Corsten en het juiste moment is nu aangebroken. Ik heb namelijk bij Nobiles een Ferry Corsten prijzenpakket gewonnen met daarin een pet, T-shirt (maatje M, dus ik mag ff een weekje niet snacken), een button en een gesigneerd album. Vooral het gesigneerde album, de nieuwe Twice in a Blue Moon, is erg gaaf natuurlijk! Ik had de cd al een tijdjeals MP3, en nu dus ook op cd. Volgens mij is het de eerste CD in drie jaar tijd ofzo…

Ferry Corsten is u allen bekend neem ik aan, het is één van de Grote Drie uit Nederland samen met Tiesto en Armin van Buuren. Ferry Corsten is al jaren één van de beste DJ’s ter wereld en bevindt zich vrijwel altijd in de Top 10 populairste DJ’s van DJ Mag. Hij is begonnen eind jaren ’90 en brak door als System F met de track Out of the Blue, een ware trance-klassieker. Andere bekende tracks omvatten onder andere Punk en Beautiful. Hoewel het allemaal trance is wat Ferry Corsten maakt, heeft het wel een duidelijk herkenbare sound.

Als DJ heb ik hem een paar keer zien/horen optreden waaronder op Sensation White (toen het nog niet verneukt was qua opzet) en op Dance Valley. Op Dance Valley is hij ook een soort resident, hij heeft er enorm veel gedraaid en een aantal van de Dance Valley albums en themesongs gemaakt. Tegenwoordig treedt Corsten minder vaak op als zijn collega’s maar is er wel de jaarlijkse Full on Ferry, een eigen feestje vergelijkbaar met Tiesto in Concert en Armin Only. Full in Ferry wordt jaarlijks gehouden in de Ahoy, in Rotterdam de stad waar Ferry geboren is.

Voor dit jaar heeft Ferry Corsten in ieder geval al de Tune of the Year als het aan mij ligt. De betreffende track, Made of Love, staat uiteraard op zijn album Twice in a Blue Moon en is hieronder te bekijken dankzij YouTube.

Pfoe, alweer een blog over downloadable content op Roy-O-Rama, het wordt wat eentonig. Dit komt onder andere doordat ik nogal wat DLC gespeeld heb de afgelopen tijd, en mede omdat ik weinig inspiratie voor andere blogs heb. Hoe dat kan weet ik niet, maar het is nou eenmaal zo, dus accepteren we het!

‘De wereld is nog steeds verwoest en verlaten’

Broken Steel dus. Deze uitbreiding is ondertussen de derde DLC die voor Fallout 3 beschikbaar is en is, in tegenstelling tot de twee eerdere, een echt vervolg op het verhaal van Fallout 3. Je mag weer de laatste scene doen, maar er zijn wat meer opties nu en na het eindfilmpje schieten we twee weken verder en wordt je wakker in de Citadel. Vanuit hier ga je verder waarmee je begonnen was: schoon drinkwater voor de hele wereld regelen en de Enclave uitroeien. Naast de extra verhaalmissies zijn er uiteraard ook wat extra locaties te ontdekken en speelt een nieuw wapen, de Tesla Gun, een belangrijke rol in de strijd tegen de Enclave. Erg gaaf allemaal weer!

Naast de Broken Steel missies kun je ook gewoon de overgebleven sidequests gaan spelen. Zo heb ik een aantal slaven bevrijd, een viool gevonden en de Declaration of Indepence teruggevonden! Bovendien ben ik eindelijk Dogmeat, de hond, tegengekomen en hij loopt nu aan mijn zijde door de Wasteland.

Fallout 3 is een magistrale game. Alles zit echt zooo goed in elkaar en het komt onwijs echt over. Bethesda heeft een geloofwaardige wereld neer gezet met Fallout en Broken Steel is een mooie uitbreiding op de originele game. Het is echter nog maar een paar uur voordat ik het definitieve einde van de game heb bereikt. Daarna gaat Fallout de kast in om herinnerd te worden als één van de beste 360-games ooit. There. I said it. Absolute must-have!

Na Knothole Island is See the Future de tweede uitbreiding voor Fable II. In tegenstelling tot KI is STF een stuk goedkoper (560 punten tegen 800 punten) en is het geen los nieuw gebied waar je heen moet via een boot. Ze zijn van overal te bezoeken door het voorwerp te gebruiken dat erbij hoort.

See the Future begint met de verkoper die je in Fable II de magische muziekdoos verkoopt die in de hoofdgame een centrale rol speelt. Ook dit keer zijn er weer magische voorwerpen die de missies starten. Als eerste is er een sneeuwbol waarin je rode, gele en blauwe vijanden moet verslaan. Deze vijanden hebben alle kleur uit de sneeuwbol-wereld gezogen en om de kleur terug te krijgen moet jij ze verslaan. De kleuren van de vijanden zijn gelinkt aan de kleuren van de knoppen op de 360-controller. Een blauwe vijand kun je bijvoorbeeld alleen pijn doen met een aanval met de blauwe knop (melee).

‘Hier ligt de verloren krijger’

De tweede missie is de missie van de verloren krijger. Deze dude zit opgesloten in een standbeeld en jij moet hem zien te bevrijden. In deze missie moet je jezelf een aantal keer verkleden om wezens over te halen dat je ze geen kwaad doet. Er zijn drie kostuums beschikbaar: skelet, weerwolf en hobbit. Bij het hobbit kostuum had ik wat problemen, de deur in de desbetreffende grot ging niet open nadat ik alle vijanden in die kamer gedood had en ik kon dus niet verder. Ik moest toen de hele missie opnieuw spelen. Beetje een stomme bug dus

De derde, en laatste, missie is niet echt een missie waarin je wat moet doen. Je krijgt enkel een vooruitblik op de toekomst en dit is best aardig. Fable III komt er dus zeker wel aan. Misschien wordt hij zelfs wel al officieel aangekondigd op de E3! Buiten de drie gewone missies kun je ook nog in een colosseum vechten tegen vijanden. Hier moet je zoveel mogelijk punten halen die je weer extra items geven die je kunt gebruiken in de game zelf. Ook zijn er een aantal nieuwe achievements te behalen. Zowel het Colosseum als de nieuwe achievements vind ik echter niet de moeite waard om de game nog meer te spelen.

See the Future is een stuk uitgebreider dan Knothole Island, vooral dankzij het Colosseum en de extra achievements, maar eigenlijk zijn ze vergelijkbaar qua lengte. Het voordeel van STF boven Knothole is dat deze goedkoper is en verder gaat waar Fable II eindigde. Beide uitbreidingen zijn leuk om te spelen en eigenlijk verplichte kost voor de Fable-fan. Het is uiteindelijk aan jezelf om te bepalen of jij dat bent en of je er 1360 punten totaal aan uit wil geven. Ik heb er in ieder geval geen spijt van!

Na zo’n 35 uur, 490 gamerpoints en honderden kogels verder heb ik Fallout 3 uitgespeeld en DAMN, wat een fantastische game! Als ik deze game vorig jaar had gespeeld, toen de game uit kwam, was hij zeker en vast in mijn top 5 van dat jaar gekomen.

‘De wereld is verwoest en verlaten’

Voor iedereen die Fallout niet kent een korte beschrijving van de wereld waarin de game zich afspeelt. We schrijven het jaar 2277, 200 jaar na een nucleaire oorlog. De hele wereld is veranderd in een woestenij, de Wastelands. Hier leven mutanten, monsters en er zijn wat nederzettingen met mensen, zowel goed als slecht. Het is een keiharde wereld waar het draait om overleven. Jij als hoofdpersoon begint de game als baby, veilig in een ondergrondse bunker. Je groeit op in bunker 101 en je vader voedt je op en in de beginjaren wordt de game inclusief besturing aan je uitgelegd. Op een gegeven moment word je wakker gemaakt door je vriendinnetje met de mededeling dat je vader weg is en iedereen op zoek is naar jou. Tijd om te vluchten uit de bunker en op zoek te gaan naar je vader. Zodra je buiten de bunker staat begint de game echt en is het tijd om te verdwalen in de wereld die voorheen bekend stond als Washington D.C. (en omstreken).

De eerste nederzetting die je tegenkomt is Megaton. Deze stad heet zo omdat er een niet ontplofte kernbom in het midden van de stad ligt en dit is meteen je eerste side-quest: maak de bom onschadelijk, of laat hem afgaan. Het is al meteen duidelijk dat je in Fallout 3 verschillende keuzes hebt; ga je voor de nobele ridder, of voor de gemene schurk? Het is helemaal aan jezelf en afhankelijk van hoe jij je gedraagt in dialogen, tegenover mensen of tijdens missies reageren de mensen anders. Het mooie aan de game is dat je goed kan doen, en er ook nog eens rijk mee kan worden. Help bijvoorbeeld de loodgieter in Megaton aan metaal door je gevonden metaal te verkopen. Win-Win! Natuurlijk kun je ook je metaal gratis weggeven. Of hem neerschieten omdat vragende mensen irritant zijn! Alles is mogelijk.

Deze vrijheid in keuze wordt ook nog eens vergezeld door een enorme bewegingsvrijheid. De gehele wereld is meteen te bezoeken, je kunt gaan en staan waar je wilt. In het begin komt de game hierdoor ietwat overweldigend over (vooral ook omdat je lang niet sterk genoeg bent om de grotere vijanden neer te halen) en is het zaak om even bekend te raken met de game. Train jezelf door wat kleine vijanden als ratten en vliegen te doden en doe kleine missies voor de bewoners van Megaton. Langzaam word je sterker en kun je verder reizen zonder in problemen te raken. Als je een nieuwe stad of locatie ontdekt hebt kun je voortaan er direct heen reizen zonder dat je er zelf heen hoeft te lopen. Hierdoor mis je wel het tussenliggende gebied waar veel te doen is, maar het is ideaal om grote afstanden snel af te leggen.

‘VATS in actie’

Het vechten in Fallout 3 kan op twee manieren. De eerste simpele manier is gewoon te schieten op de vijanden, je speelt de game vanuit een First Person view en zo kun je de game spelen alsof het Halo ofzo is. Dit is echter niet de meest slimme manier, je verspilt vrij snel kogels die je, zeker in het begin, hard nodig hebt. Het is beter om het VATS systeem te gebruiken om je vijanden aan te vallen. Met een druk op de RB-knop vertraag je de tijd en heb je de mogelijkheid om te richten op elk lichaamsdeel van de vijand. Je kunt er voor kiezen om zijn been er af te schieten waardoor je niet meer gevolgd kan worden, maar ook een headshot is mogelijk. Elk lichaamsdeel heeft een eigen hit-percentage en aan jou om de afweging raakkans-schade af te wegen (een headshot doet meer schade, maar is moeilijker). Met het VATS systeem benadert Fallout eigenlijk een turnbased RPG en dat is wel zo fijn! Ze zouden meer games op deze manier kunnen verbeteren.

Fallout 3 is dus, zoals je kan lezen, een geweldige game. Vooraf had ik wat twijfels omdat de game van dezelfde makers komt als het, in mijn ogen, vervelende Oblivion. Fallout 3 is echter alles wat Oblivion niet is en mag zich direct in het rijtje plaatsen met Crackdown en Rainbow Six Vegas 2 (toptitels op de Xbox 360). Alweer een aanrader dus! Overigens zijn er op dit moment drie verschillende extra hoofdstukken die je kunt downloaden voor de Xbox 360, maar ik voorlopig wel even klaar met de game. Het is mooi geweest na die 35 uur en ik ga weer even wat lichters spelen. Een beetje Banjo Kazooie, of een beetje Peggle.