Roy-O-Rama

Via een oom en tante had mijn vader een tip gekregen: Bij de Schans kun je voor 25 euro twee uur lang onbeperkt eten en drinken en het eten is er goed. Aangezien dit aantrekkelijk klinkt hadden we dus gereserveerd en om iets voor half zeven liepen we de zaak binnen.

Het eerste dat opviel was de indeling. In plaats van kleine tafeltjes en gezelligheid leek het meer op de eetzaal uit de Shawshank Redemption; allemaal lange tafels waar hele families tegelijk zichzelf volstopten met eten. Het soort mensen dat de zaal vulde viel vooral in de categorie te dom om hun eigen naam te onthouden (vandaar dat er ook een meisje rondliep met haar naam getatoeëerd op haar voet) .Oei, dat viel een beetje tegen… Toen we echter ons plekje toegewezen kregen door het 16-jarige serveerstermeisje met tongpiercing, en zij ons uitlegde hoe alles werkte, kregen we weer een beetje hoop. We zaten namelijk lekker met vier man bij elkaar, zonder anderen.

Zo op de foto lijkt het nog best okay…

Mijn pa en ik begonnen met een soepje, er was keuze uit tomaten-, asperge- en groente-soep. De soep was prima te eten, maar niet echt bijzonder. Daarvoor was hij iets te waterig. Na de soep even zelf een biertje tappen en de eerste ronde eten halen. In totaal zouden er 120 gerechten zijn, maar ze bedoelen hiermee meer dan 120 items. Ik begon met het wokgedeelte dat bekend is geraakt door de vele Chinese restaurants die dit hebben. In Geffen zijn er echter geen Chinezen, dus stond er een jochie te roeren in de wok. De arme jongen had de grootste moeite om de wokpan vast te houden en echt wokken was het niet te noemen helaas. Zeker niet toen mijn vader terug moest omdat de kip niet gaar was. Fail.

Naast de wok stond de bakplaat waar je onder andere biefstuk en varkenshaas kon halen. De kok hier was wat ouder en professioneler en mijn varkenshaas was dan ook heerlijk gebakken. Lekkerste stukje vlees van de avond! Naast de vleesplaat was er ook nog een visplaat die door dezelfde kok bediend werd, maar hier heb ik niet van gegeten. Ik hou niet van vis. Tot slot was er nog de ‘kinderhoek’ met frikandellen, hamburgers en frietjes. Hier moest ik uiteraard ook eventjes wat te eten halen en de aardappelkroketjes smaakten me heerlijk! De loempia’s vielen echter dan weer tegen…

Toen we allemaal uit gegeten waren was er nog de desserttafel met soesjes, fruit en ijs. Ook hier niets bijzonders, maar wel prima ijs. En eigenlijk vat dat ook wel het hele gebeuren samen. Het is niet bijzonder, maar het eten is nog best okay. Zeker omdat je maar 25 euro per persoon kwijt bent. Helaas is de zaal veel te massaal en is het publiek nou niet echt om over naar huis te schrijven (of je moet een artikel willen schrijven over FC Den Bosch hooligans). Voor ons was dit in ieder geval éénmalig en de volgende keer gaan we wel weer wokken in Rosmalen. Bij de import-Chinezen. Zoals het hoort.