Roy-O-Rama

Nog één weekje hoef ik maar te werken en ik heb ‘vakantie’. Nu is die vakantie meer ‘vrij van werk om mijn hertentamens te leren’ maar ik kijk er wel een beetje naar uit na 2 maanden 30+ uur in de week te werken. Ik heb dan namelijk weinig tijd voor mezelf en dat merk ik aan de was, de vaat en alle troep die in mijn kamers zich verzamelen… Ook heb ik de afgelopen tijd weinig tijd gehad om te bloggen, ik heb het bijvoorbeeld niet gehad over de Vierdaagse met Marlou (erg tof, volgend jaar ga ik weer!) en de Tilburgse Kermis (erg tof, volgend jaar ga ik weer!) en het is inmiddels zo lang geleden dat ik het bloggen er over maar oversla.

Maar goed, deze blog gaat dus weer over games en dan specifiek de laatste Fallout 3 DLC: Mothership Zeta. Mothership Zeta is, net als bijvoorbeeld Point Lookout, een uitbreiding die je weghaalt uit de Wasteland om een nieuw gebied te verkennen. Dit keer word je opgestraald door een alien ship en mag je een aantal uur rondlopen in een enorm ruimteschip met allemaal aliens die jou het leven proberen moeilijk te maken.

Drone Canon in actie

Qua setting hou ik normaal gesproken helemaal niet van space of sci-fi (Star Wars :’) ) maar zo af en toe kan ik het wel waarderen als het niet zo belachelijk gepresenteerd wordt. Denk een beetje aan de X-Files aliens, die zijn wel cool en toevallig lijken de Fallout aliens ook op die aliens! Het uiteindelijke doel van deze uitbreiding is om weer terug te keren naar de Wasteland en onderweg krijg je hulp van meer personen die zijn opgepakt door de aliens. Net als in de 4400 komen deze personen uit allemaal verschillende tijden en dat levert hilarische gesprekken op. Sowieso is Mothership Zeta een erg grappige uitbreiding, je kunt ook opnames vinden waarin je de aliens en de gevangen genomen personen kunt horen terwijl ze proberen te communiceren. De stemmetjes van de aliens zijn geweldig

Het belangrijkste blijft natuurlijk echter de gameplay en die is in Zeta toch wel anders dan de rest van Fallout. Fallout is namelijk een game waarin je vooral in open, verlaten, gebieden ronddwaalt en een ruimteschip is dat niet. Je loopt nu vooral door duistere gangetjes terwijl je onderweg aliens knalt. De game voelt daardoor wat meer aan als een shooter, ik kreeg er een beetje een Bioshock gevoel bij (zeker toen ik het Drone Canon in mijn bezit kreeg!). Nu is dit niet zo heel erg omdat het gewoon leuk bleef om te spelen, maar écht Fallout is het niet en dat is toch wel een beetje jammer!

De twee beste DLC’s die je kunt gaan spelen blijven daarom Broken Steel, gevolgd door Point Lookout. Mothership Zeta is echter wel stukken leuker dan Operation Anchorage en komt dus op een prima derde plaats. Binnenkort zal ik eens beginnen aan The Pitt en dan ben ik zo’n beetje klaar met Fallout denk ik… Maar zover is het gelukkig nog niet!