Roy-O-Rama

Normaal gesproken begin je pas in december met het terugkijken op 2009, maar ik doe het al in oktober. In deze blog ga ik mijn top vijf games bespreken die ik dit jaar gespeeld heb maar niet dit jaar zijn verschenen. Ze verschenen bijvoorbeeld in een drukke periode in 2008, of ze verschenen op een console die ik eerder niet had. Aangezien ik de rest van het jaar geen ‘oude’ games meer zal spelen kan ik deze top vijf nu al bekend maken. Dus zonder verder veel woorden vuil te maken presenteer ik: De top 5 beste games die ik speelde in 2009, maar niet in 2009 verschenen!

5: Mirror’s Edge, Xbox 360
Mirror’s Edge was voor mij dé verrassing van het jaar. Ik zag de game te koop staan voor negen euro en bedacht dat ik voor dat bedrag bijna geen miskoop kon doen. Mirror’s Edge is een game die je speelt vanuit een first person view, je kijkt door de ogen van de hoofdrolspeelster Faith. De game is echter geen shooter, verre van zelfs. Je zou de game nog het beste kunnen omschrijven tussen een combinatie van Super Mario en Tomb Raider, maar dan dus vanuit first person. Je rent, springt en kleutert je een weg door de levels en daarbij moet je regelmatig vijanden ontwijken of uitschakelen. Uitschakelen kan door hun geweer af te pakken en ze te schieten, maar het is vele malen gaver om ze via hand-to-hand combat uit te schakelen. De kracht van Mirror’s Edge ligt wat mij betreft in de presentatie (witte wereld met gekleurde objecten) en de ‘flow’ waarin je komt als je perfect door een level rent. Het gevoel van voldoening is erg hoog als je honderden meters over daken het gerend en gesprongen en je eindelijk je doel voor dat level hebt gehoord. Iedereen die van games houdt zou dit op zijn minst een keer proberen, het is anders dan alles wat je gespeeld hebt.

‘Mirror’s Edge, Ratchet & Clank en Uncharted’

4: Ratchet & Clank, PS3
Ratchet & Clank behoeven geen uitleg, het komische platformduo kende al vele delen op PS2 en PSP en maakte uiteraard ook de overstap naar de PS3. Op de PS3 zijn ze inmiddels te zien in anderhalve game (Tools of Destruction is de volledige game en Quest for Booty is de uitbreiding die je kunt downloaden of los op disc kunt kopen) en eind oktober komt het vervolg; a Crack in Time. De tot nu toe verschenen games zijn de mooiste platformgames die je op dit moment kan spelen, de grote werelden zijn geweldig ontworpen en het ziet er allemaal beeldschoon uit. Bovendien is het gewoon leuk om te spelen, lekker vijanden afknallen met de meest vreemde wapens en hoppen van platform naar platform. Gewoon, zoals het hoort. Er zouden veel meer platformgames van dit niveau moeten komen maar het lijkt erop dat we echt op Ratchet & Clank (en Mario op de Wii) zijn aangewezen…

3: Uncharted, PS3
Toen ik mijn eerste PS3 had speelde ik de demo van Uncharted omdat het spel overal enorm goede kritieken kreeg en ik best benieuwd was naar deze Tomb Raider look-a-like. De demo viel me echter zwaar tegen, na twee klim-acties moest je het al opnemen tegen veel te veel vijanden en het schieten/richten lukte me voor geen meter. Toen ik echter bij Hemmo de game ging spelen, vanaf het begin, ontdekte ik langzaam maar zeker dat het toch best een goede game bleek te zijn… Niet lang daarna bestelde ik mijn eigen exemplaar voor nog geen twee tientjes en ging ik zelf los. Op zoek naar de verloren schat van sir Francis Drake. Langzaam ontplooide zich er een geweldig plot inclusief leuke wendingen en een tof einde. Uncharted heeft me van begin tot eind geboeid en regelmatig keek ik mijn ogen uit, zo’n mooie game is het! Ik durf zelfs te zeggen dat Uncharted zijn voorbeeld Tomb Raider heel ruim passeert en Uncharted het nieuwe voorbeeld is in het Indiana Jones genre. Uncharted 2 komt overigens binnenkort uit en ik heb er onwijs zin in! Iets dat ik niet verwacht had een half jaar geleden…

2: Dead Space, Xbox 360
Mijn eerste kennismaking met Dead Space was in Walibi waar ik bij het persevenement aanwezig kon zijn. Dit was een cool event maar dat kwam vooral door Eddy en de opgebouwde spookhuizen. De game maakte zelf niet veel indruk daar omdat ik nou eenmaal niet zo warm loop voor games in een space-setting. Later bleek de game in het kort neer te komen op een Resident Evil 4 in space en kwam de game, net als Mirror’s Edge, goedkoop in de webshop (15 euro) van Free Record Shop. Voor die prijs wilde ik het wel een kans geven en wat ben ik blij dat ik dat gedaan heb! Zelden heb ik zó op het puntje van mijn bank gezeten tijdens het spelen van een spel. De spanning is werkelijk elk moment te voelen en deze komt niet van een tekort aan kogels of te sterke vijanden, nee, de spanning komt gewoon door een uitstekende opbouw. Ook zijn de schrikmomenten nu eens niet zo voorspelbaar als in de film en komen ze echt onverwacht.
Het enige minpuntje aan de game vond ik de twee momenten waarop je in een kanon plaats nam om meteorieten af te knallen die op het ruimtestation afvlogen. Het was een onwijs frustrerend stuk dat totaal niet in de game past. Op deze twee momenten na echter niets dan lof voor deze space-horror die Resident Evil qua gameplay voorbij streeft. De tweede Dead Space game verschijnt binnenkort en komt exclusief naar de Wii. Zodra ik die weer heb haal ik deze Dead Space Extraction ook!

‘Dead Space en Fallout 3’

Beste game die niet in 2009 verscheen maar wel in 2009 gespeeld werd: Fallout 3, Xbox 360.
Eigenlijk hoef ik niets meer te zeggen over Fallout 3. De game en alle uitbreidingen zijn al uitgebreid aan bod gekomen op Roy-O-Rama en alle vaste lezers weten het inmiddels al wel: Fallout 3 is een fantastische game. In totaal heb ik zo’n 80 uur in de game gestoken en het is lang geleden dat een single-player game dat lukte… Alles aan Fallout 3 is goed, van de setting tot het VATS systeem en van de verhaalmissies tot de uitbreidingen. Fallout 3 staat inmiddels ook hoog in mijn lijstje beste games aller tijden en dat heeft de game meer dan verdiend. Aanrader voor IEDEREEN.