Roy-O-Rama

“Geniet er van! Het eerste uur is het beste uur in de games-geschiedenis ooit!” Ik hoor het ‘m nog zeggen… Toen ik God of War III in mijn PlayStation 3 stopte was ik dus ook helemaal enthousiast. Een uurtje later was ik echter een beetje teleurgesteld… Het eerste uur was helemaal niet zo bijzonder (Het gevecht met de Kolossus maakte veel meer indruk) en dé plottwist die ik van te voren verwachtte was ook al geweest!

Daar zit je dan met je Dual Shock te staren naar Kratos. Weer moet je health, magie en krachten terug verdienen. Weer (of eigenlijk, nog steeds) ben je boos op alles en iedereen en weer moet alles dood. Het bloed spettert van je scherm en je krijgt zelfs een trophy zodra je 500 vijanden hebt gedood. Nou, whooptidoo. Is dit nou het laatste deel in de trilogie die zo goed is dat ik beide voorgaande games twee keer gespeeld heb? Is dit de afsluiter van één van de meest epische game-trilogieën die er bestaan? Blijkbaar.

Omdat ik toch wel nieuwsgierig was naar het verdere verloop van de game (en het me toch geld gekost heeft) bleef ik doorspelen. Al snel kreeg ik meer wapens, meer magie, meer health, enzovoorts… Ondertussen vielen de Goden ook bij bosjes neer. Daar waar je in de eerste twee games vooral tegen mythische monster vocht en pas op het einde sterk genoeg was om het op te nemen tegen een enkele God ram je ze in God of War 3 neer met een tempo waar Husain Bolt jaloers op is. Na een uur of vier was ik nog steeds nergens van onder de indruk eigenlijk. Ik had nog niets gezien wat we in eerdere GoW-delen niet ook al ongeveer gezien hadden en het dieptepunt was de ondergang van de Zonnegod Helios. Wat een ongelofelijk suf ‘gevecht’ was dat…

Na dit dieptepunt werd het echter wel steeds beter, daarom heet het ook ‘dieptepunt’ natuurlijk. De opbouw was weer een beetje zoals ik van Kratos gewend ben, de vijanden werden interessanter, de puzzels uitdagender en toen ik het opnam tegen Hercules was ik er over uit dat God of War III stiekem toch wel weer erg gaaf was! Omdat ik al redelijk wat spoilers verteld heb zal ik niet verder gaan over wat er daarna nog allemaal gebeurd is, maar Oh. My. God. wat een gave dingen ga je nog allemaal doen! Als ik er nu aan terugdenk moet ik concluderen dat God of War III terecht hoge reviewcijfers scoorde. Het is terecht dat het een systemseller genoemd wordt. Het is terecht dat iedere zichzelf respecterende PS3 fanboy deze game ophemelt. God of War III is gewoon een ijzersterke game.

Natuurlijk zitten er ook weer vervelende passages in waarbij je door een klein foutje in één keer dood bent (denk spike-room tot de macht 10) of passages die overbodig zijn (Kratos als vliegtuig door een smalle gang) maar overall is het een must have. De zoveelste goede game die dit jaar al uitgekomen is. Wat een heerlijk jaar is het toch!