Roy-O-Rama

A State of Trance is de grootste radio-show ter wereld. Wekelijks draait Armin van Buuren de nieuwste Trance-tracks en wordt de show geluisterd door miljoenen luisteraars wereldwijd. Toen vijf jaar geleden aflevering 250 voor de deur stond bedacht Armin dat het wel leuk was om een feestje te geven. In de toenmalige Asta in Den Haag werd een hele avond live radio gemaakt en het was een groot succes. Vanaf dat moment is A State of Trance een jaarlijks feestje geworden met onder andere events in New York, Antwerpen, Buenos Aires, Miami, Johannesburg en… Den Bosch! Nadat een eerder aflevering in Den Bosch aan de Pettelaarse Schans gehouden werd was het nu de beurt aan de Brabanthallen.

A State of Trance 500 in de Brabanthallen was verdeeld over vijf zalen met meer dan 40 DJ’s van over de hele wereld. Het is daarmee het grootste Trance-event TER WERELD. En ik was erbij!

De avond begon zoals vaker in Delft met een hapje thuisbezorgd eten van JustEat.nl en een treinreis. Rond 23:00u waren we in Den Bosch en na een stukje lopen en een vlotte entree stonden we binnen. De ‘mainstage’, A State of Blue, was toen al vol en we besloten om naar de andere grote zaal, A State of Green, te gaan. Er waren ook nog Red, Yellow en Orange trouwens. In Green stond op dat moment Andy Moore te draaien en dat klonk al direct goed! Om twaalf uur was het tijd voor de eerste held van de avond: Paul Oakenfold. Deze oude rot treedt niet zoveel op in Nederland (laatste keer dat ik ‘m zag en hoorde draaien was tijdens Mystery Land 2005) en ik was ook zeer enthousiast toen zijn naam in de line-up voor Den Bosch stond. Oakenfold draaide erg goed, inclusief een aantal klassiekers in een nieuw jasje. Heerlijke set en de avond kon toen eigenlijk al niet meer stuk!

Na Oakenfold was het de beurt aan het Duitse duo Cosmic Gate. Hoewel Cosmic Gate over het algemeen erg lekker draait en veel toffe eigen nummers heeft, vond ik het dit keer wat minder. Alle sets die ik van ze gehoord heb dit jaar zijn ongeveer hetzelfde. Tuurlijk, het klinkt niet slecht, maar het is zo voorspelbaar als tegenwind in Delft. Tijd voor een broodje frikandel en een biertje dus!

Cosmic Gate werd afgelost door een ander duo: Aly & Fila uit Egypte. Bij Aly & Fila is het altijd afwachten of ze ook daadwerkelijk met z’n tweeën optreden of dat er enkel eentje komt. In het begin leek het alsof er maar eentje was, maar uiteindelijk kwam de tweede er ook bij. Ondanks alle verwarring was het een lekkere set zoals we van Aly & Fila gewend zijn. Niets bijzonders, gewoon een dikke voldoende.

Het was inmiddels diep en de nacht en de opbouw was erg goed de afgelopen uren wat betekende dat het tijd was voor wat steviger werk. Tijd voor John ‘O Callaghan uit Ierland. Het volume was inmiddels ook goed hard gegaan en de bass die voelde je goed in de maag. Super! Het toffe was dat ‘O Callaghan ook een flink aantal van zijn eigen vocale tracks tussendoor draaide en die tracks goed in de set pasten, ondanks dat het de ‘hardste’ set van de avond was. Na Oakenfold was dit duidelijk de favoriet van de avond. Helaas voor ‘O Callaghan bleef dat niet zo.

Roger Shah moest immers nog komen en sinds een jaar of drie is dit één van mijn grootste helden van de huidige Trance-scene. Shah draait binnen een stroming die ‘balearic’ heet wat simpelweg neerkomt op ‘lounge-trance’. Mooie klanken, vocalen, zeegeluiden. Een soort moment van rust in een grote zaal met duizenden uitzinnige mensen. Het is moeilijk om te beschrijven als je de muziek niet kent, maar het is fantastisch en bijna euforisch. Ik kan iedereen ook (nogmaals) zijn mixalbums aanraden: Magic Island; Music for Balearic People.

Rond een uur of zes in de ochtend was Shah klaar en mocht Sean Tyas het feest afsluiten in Green. Na een klein kwartiertje hebben we echter besloten dat het wel mooi was geweest en heb ik mijn pa gebeld zodat deze ons kon ophalen. Lang geleden dat ik opgehaald en thuisgebracht ben na een feest, maar het was heeeeeeerlijk! Een miljoen keer beter dan met de NS naar huis gaan!

A State of Trance 500 was een superfeest en één van de beste feesten ooit zelfs, hoog in de regionen met De Feestfabriek, Innercity 2003 en Tiësto in Concert. De afgelopen week heb ik alle sets die zijn uitgezonden nog eens geluisterd en het is zonde dat ik mezelf niet in vijven kon opdelen. Alles is zo goed… Wow. Een speciale melding overigens voor Above & Beyond die in Blue draaiden op het moment dat ik bij Oakenfold was. De set van A&B is ook meesterlijk goed. Helden. Na Energy in februari hebben we nu dus al weer een super gaaf feest gehad dit jaar. Nu al een topjaar!

Ik denk overigens dat ik volgende week weer eens een CD ga kopen. A State of Trance 500, een album met maar liefst vijf CD’s, verschijnt dan in de winkels en zoiets moet je gewoon fysiek hebben.