Dragon Quest VI – Realms of Revelation
Het einde van de Zenithia-trilogie
Square-Enix is een beetje een vreemd bedrijf. Eerst kondigen ze de remakes van Dragon Quest IV, V en VI aan voor release in Amerika en Europa en vervolgens vergeten ze een lange tijd dat VI bestaat. Pas in februari van dit jaar werd deze remake uitgebracht in het Engels en ook nog eens enkel in Amerika. Het lijkt er niet op dat wij de game in Europa gaan krijgen. Gelukkig kunnen we met onze regiovrije Nintendo DS de game gewoon importeren.
Net als IV en V is ook dit deel een remake van een SNES-game en loopt Zenithia (het zwevende kasteel) als soort rode draad door de game. Hoewel de games officieel niet deel uitmaken van een trilogie worden ze door de speler vaak wel zo beschouwd. Er zitten immers talloze verwijzingen in de games verwerkt. Wel kun je alle delen gewoon los spelen zonder iets te missen van het verhaal.
Het verhaal vertelt dit keer over een held die samen met zijn reisgenoten op zoek gaat naar de spiegel van Ra. Met deze spiegel kun je uiteindelijk de demonking Murdaw verslaan en de wereld redden. Het komt allemaal standaard over, maar zo ging dat in 1995 nou eenmaal. Ondanks het feit dat het verhaal vrij simpel is blijft het boeiend door de leuke personages en de conversaties die je met ze hebt.
Wachten op je beurt
Zoals je gewend bent in de serie zijn de gevechten turnbased en ligt de encounter-rate erg hoog. Dit is iets wat zeker niet iedereen ligt en door een hoop mensen als een negatief punt ervaren wordt. Voor die mensen is deze game dan ook niet. Ben je een fan van old skool RPG’s dan is het heerlijk. De hoge encounter-rate wordt overigens gecompenseerd met een heel hoge battle-snelheid, vaak zijn gevechten binnen 15 seconden weer voorbij. Grinden is dit keer dan ook zeker geen vervelend gebeuren. Je moet wel opletten dat je niet té veel bezig bent met grinden, de game is wat gemakkelijker dan de twee eerdere remakes. Dit is geen minpunt, maar meer een constatering.
Iets dat de overgang van Super Nintendo naar Nintendo DS niet heeft overleefd is het trainen van monsters. In het origineel kun je ‘monstertrainer’ kiezen als beroep waarmee na gevechten de verslagen monsters te vangen zijn. Deze zijn later weer inzetbaar om met jou mee te vechten. In de remake is dit beroep eruit gehaald en zijn er enkel nog wat Slimes die met je mee willen en kunnen vechten. Ook dit is niet echt een minpunt omdat je het niet mist in de game. In nummertje V bleek het vaak toch leuker om met de verhaalpersonages te spelen.
Wat wel jammer is, is het feit dat het niet altijd even duidelijk is wat nou precies je volgende opdracht is. Als voorbeeld een kleine gebeurtenis uit het eerste kwart van de game: Er wordt een aanslag gepleegd op de hond van de burgemeester en jij weet wie het gedaan heeft. Op dat moment ben je echter niet in staat om dat simpelweg aan te geven bij de burgemeester, maar wat je wel moet doen komt nergens terug. Uiteindelijk loop je het hele dorpje weer door en kom je in een gebouw heeeelemaal aan de buitenkant iemand tegen die de volgende gebeurtenis activeert waardoor je weer verder kan.
Old-skool in een nieuwe jasje
De turnbased gevechten, het hoge aantal gevechten per minuut, de typische kastelen/draken/magie-setting en eigenlijk de gehele game ademt 1995. Het is een genot om weer even terug in de tijd te gaan zonder in te leveren op gebied van graphics en geluid. De game heeft een flinke grafische opknapbeurt gekregen en kan prima mee in deze tijd. De omgevingen zijn opgebouwd uit 3D-graphics en de personages bestaan uit 2D-sprites; een geweldige combi voor RPG’s op een handheld.
Qua geluid is het ook genieten, het lijkt wel of de muziek van SNES-games nooit gaat verouderen. De soundtrack is iets minder episch dan we van Square-klassiekers als Chrono Trigger en Final Fantasy VI gewend zijn maar Dragon Quest VI staat zeker zijn mannetje. De melodietjes zijn erg vrolijk en passen altijd bij de lokatie of huidige gebeurtenis.
Conclusie
Realms of Revelation is van hetzelfde niveau als de andere twee remakes en als je die tof vond, vind je deze ook tof. Het is simpelweg een geweldige game die ruim vijftien jaar na dato nog steeds een enorme must-have is. De humor, de snelle battles en de typische Dragon Quest-setting doen de kleine minpuntjes vergeten. Het is jammer dat we in Europa de game (zeer waarschijnlijk) niet krijgen, het is een mooie afsluiter voor Nintendo DS. Dus hup! Importeren die hap!
Klinkt leuk. Hoeveel DQ’s zijn er eigenlijk al wel niet uit dan op de DS. Ik zie dat deel IX heel populair is. Heb je daar geen review van?
Posted on April 15th, 2011 at 20:44
Er zijn vier main Dragon Quest games. Remakes van IV, V en VI. Allemaal tijdloze klassiekers. Daarnaast is IX een nieuw deel, deze heb ik nog niet gespeeld omdat ik van volgorde hou Misschien komende zomer!
Daarnaast zijn er nog wat spin-offs als Rocket Slime, maar die trekken me niet zo.
Posted on April 15th, 2011 at 20:46
Add your comment
You must be logged in to post a comment.