Roy-O-Rama

Een paar jaar terug was ik een fanatieke retro verzamelaar. Ik speurde Ebay, V&A en Marktplaats af naar die ene unieke game of die zeldzame accessoire. Dat heeft me een aantal pareltjes opgeleverd als Final Fantasy voor de eerste Nintendo en een NES MAX controller. Beide in zeer goede staat en in doos! Vooral het nog in de doos zitten was een belangrijke factor. Zo belangrijk zelfs dat ik voor mijn SNES en N64 twee dozen gekocht heb. Het klinkt een beetje belachelijk, maar ik kan nu niet alleen de betreffende consoles beter opbergen, ze zijn ook meer waard voor de verzamelaar!

Het probleem van een verzamelaar op een studentenkamer is alleen dat de ruimte erg beperkt is. Zeker als er grote dozen tussen zitten zoals die van een Super Scope (de bazooka voor Super Nintendo) en Xbox. Ik heb op een gegeven moment maar alles verhuisd naar mijn ouders waar het opgeslagen kon worden op de werkkamer. Het enige dat ik zelf hield was de huidige generatie consoles: Wii, Xbox 360 en PlayStation 3 (die laatste was toen overigens in bruikleen van FOK!). Dat waren sowieso de enige consoles waar ik ook daadwerkelijk op speelde natuurlijk.

Helaas is de opslag bij mijn ouders niet oneindig beschikbaar. Ze willen ‘dit jaar’ de werkkamer helemaal opruimen (vijf euro dat dit niet klaar is op 1 januari 2012) en daarom moest al mijn zooi weer terug. Gelukkig woon ik inmiddels vele malen groter dan een paar jaar terug in die ene studentenkamer dus de ruimte heb ik er wel enigszins voor. Mijn slaapkamer is nu tevens opslagloods voor al mijn oude consoles.

Tijdens het opbergen van alle dozen kwamen er flink wat nostalgische herinneringen boven. De Zapper om eenden af te schieten in Duck Hunt, de loodzware Xbox waarvoor extra fundering gestort moet worden, de vrolijke trommels van Donkey Konga. Geweldig allemaal, of nou, bijna allemaal. Ik heb bijvoorbeeld nog een PSOne zonder adapter en ik heb de PlayStation 2 dubbel. Wat moet ik daar mee? Niets. Ze staan dus te koop in V&A, maar als ze daar niet weggaan zijn ze voor degene die er iemand blij mee kan maken.

De rest, vrijwel alles eigenlijk, bewaar ik. Later wil ik mijn kinderen laten zien hoe papa begonnen is met de hobby die aardig wat studiepunten gekocht heeft. Ze moeten leren hoe het allemaal begon en hoe we zijn gekomen tot waar we op dat moment zijn. Geschiedenis is immers erg belangrijk, nu en in de toekomst!