Roy-O-Rama

Videogames… en meer!

Archive for September 8th, 2011

The Last Story + Pandora’s Tower

Posted by Roy On September - 8 - 2011

The Last Story
The Last Story is een actie-RPG uit de hoge hoed van Sakaguchi, geestelijk vader van de Final Fantasy-reeks. De game heeft als basisgenre de Japanse RPG maar combineert dit met de westerse third-person shooter. Het is niet direct een Gears of War met magie-aanvallen, maar je merkt wel duidelijk invloeden tijdens de gevechten, vooral vanwege het camerastandpunt.

Het stuk dat we konden spelen bij Nintendo op gtamescom was vrij verwarrend aangezien we midden in een gevecht begonnen en er nog helemaal niets vertaald was. Net als andere RPG’s was ook deze game eigenlijk te ingewikkeld om er een goed beeld van te krijgen in de paar minuten die we konden spelen. Wat we zagen was dat je zelf één personage bestuurt terwijl de rest van je party (waarschijnlijk) vooraf bepaalde tactieken uitvoert. Bij meerdere vijanden werden er in ieder geval ook verschillende vijanden tegelijk aangevallen. Het aantal keuzes dat beschikbaar was tijdens een gevecht was vrij uitgebreid maar aangezien ik geen Japans kan lezen had ik helaas geen idee wat ik precies deed.

Grafisch is The Last Story vrij donker, maar het past wel bij de game. Het lijkt een verhaal te krijgen dat wat donkerder is dan de standaard Japanse RPG met vrolijke kleurtjes en schattige beestjes. Voor een Wii-game ziet alles er ook goed uit, al blijft het wat grof vergeleken met games op de HD-consoles. Dat is jammer, maar geen probleem als de game zelf goed genoeg is. Of dat ook echt zo is, zal in de toekomst moeten blijken.

Pandora’s Tower
In tegenstelling tot The Last Story stond er bij Pandora’s Tower wel een mannetje van Nintendo om uitleg te geven over de game. Hoewel deze goede man ook geen Japans kon lezen wist hij wel wat de bedoeling was in de game en wat er op sommige momenten van je gevraagd wordt.

Het verhaal in Pandora’s Tower is kort samen te vatten: het dorp waar je woont wordt aangevallen door monsters en samen met een jongedame lukt het je te ontsnappen. Zij is echter vervloekt en verandert langzaam in een monster. Aan jou de taak om haar te verlossen van de vloek. Je doet dit door haar monstervlees te voeren, dit heeft namelijk een helende werking (probeer het eens bij je volgende verkoudheid!). In totaal zijn er twaalf monsters waarvan je het vlees moet zien te bemachtigen, en elk monster zit in zijn of haar eigen toren.

Zodra de intro is geweest ga je op pad naar de eerste toren om aldaar kennis te maken met je wapen; een kettingzweep. Hiermee versla je de vijanden, je fileert ze ermee om hun vlees te bemachtigen én je kunt het gebruiken voor allerlei puzzels die je in de torens tegenkomt (schakelaars waar je niet bij kan bijvoorbeeld). Handig! De game heeft wat dat betreft veel weg van de laatste Castlevania die vorig jaar verscheen voor Xbox 360 en PlayStation 3. Het speelt allemaal erg soepel en is, zelfs in het Japans, vrij gemakkelijk te volgen. Mocht je geen geduld hebben, dan kun je de Japanse versie alvast importeren als je Wii daarvoor geschikt is.

Grafisch is de game zo op het eerste oog mooier dan The Last Story omdat er veel meer gebruikgemaakt wordt van kleuren en verschillende omgevingen. Nu was de speelsessie van The Last Story een stuk korter, maar lang genoeg om te zien dat de setting anders is. In totaal heb ik zo’n 20 minuten gespeeld volgens mij en ik heb me zeker vermaakt. Ik kan niet wachten tot er een vertaalde demo speelbaar is.

Conclusie
Van alle drie de Project Rainfall-games is het recent verschenen Xenoblade overduidelijk mijn favoriet. Het is echter niet eerlijk om op deze manier de favoriet te kiezen aangezien ik voor Xenoblade de tijd kan nemen en heerlijk onderuit gezakt op de bank mijn controller vastpak. De omstandigheden waarin ik Pandora’s Tower en The Last Story speelde waren niet optimaal. De demo-units van Nintendo stonden redelijk dicht op elkaar, in een hoek verstopt. Daarnaast was het vrij druk in die hoek. Toch heb ik van beide games genoeg gezien om ze op mijn ‘wanted’-lijstje te zetten. Ik ben erg benieuwd naar de vertalingen en de releasedata. Nintendo Wii lijkt in Europa in ieder geval een waardig laatste jaar te krijgen!