Roy-O-Rama

Het uiterlijk
Het eerste dat opviel toen ik de iPad in mijn handen kreeg was dat de game er mooi uit zag. Deze heel vroege bèta kende maar een enkel level en maar één soort vijanden, maar ik was toch onder de indruk. Het leek heel erg op de latere Rainbow Six-games van de vorige generatie, zoals Rainbow Six Lockdown.

Het uiterlijk is echter niet het belangrijkste, het is ook van essentieel belang dat de game soepel loopt. Hier heeft EA het ook goed voor elkaar. Het demo-level liep als een trein en kende, hoewel het een vrij klein level was, redelijk wat variatie. Er stonden muurtjes, kratten, dozen en pilaren waar je achter kon schuilen.

Opvallende feature was dat je de game via je iPad op je TV kunt spelen. Het beeld verschijnt dan zowel op je iPad als op je TV. Erg tof en ver weg heeft het wat weg van wat Nintendo met Wii U wil doen. Maar dan zonder knoppen.

Besturing en gameplay
Het demo-level had een standaard ‘wave’-opbouw wat betekent dat je elke keer een lading vijanden te verwerken krijgt en na een aantal golven naar het volgende niveau gaat. De uiteindelijke game krijgt uitgebreide singleplayer- én multiplayermodi.

De besturing van de game werkt vergelijkbaar met andere games die je speelt op een tablet of smartphone; met onscreen knoppen. Deze knoppen stellen de analoge sticks of schietknoppen voor. Het voordeel is deze keer dat de analoge sticks niet op één plek zitten. Hierdoor kun je niet van de plek afschuiven met je duimen zodat je altijd kunt blijven lopen. Dit neemt voor mij het grootste probleem met gamen op een touchscreen zonder knoppen weg. Wel mis je een trigger om te schieten. De schietknop bevindt zich namelijk boven de analoge stick waarmee je richt. Richten en schieten tegelijk gaat dus niet. Hierdoor faalt de game en vallen alle postieve punten die me enthousiast maakten in één klap weg.

Ook nu wordt dus weer bewezen dat een serieuze first-person shooter niet werkt op een tablet of smartphone.