Roy-O-Rama

Vrijdag
Om zes uur in de ochtend ging mijn wekker en dat is altijd te vroeg. Wat je ook gaat doen. Maar ja, een vliegtuig wacht niet, dus sta je toch maar op. Na een keurige reis met het openbaar vervoer vertrok het vliegtuig een klein kwartier later dan gepland. Doordat we Mach 4 gingen vliegen liepen we wat vertraging in en rond 13u waren we in ons hotel.

Het eerste dat we gingen doen was met de tram naar de Citadel-berg. Een hoge berg met wat oude gebouwen en een monument enzo bovenop. Dit was een toffe beklimming met op veel punten supermooi uitzicht, maar dankzij de warmte was het best zwaar. Eenmaal boven bleek er ook een toeristenbus te rijden, maar die stopte er niet echt volgens mij. Lopen was dus beter!

Na de klim zijn we begonnen aan de afdaling om 100 meter verder weer een berg te beklimmen. Dit keer was het de berg waarop het Koninklijk Paleis staat, alsmede het (zoals twee dagen later bleek) Budapest Historisch Museum. Hier was verder niet veel te beleven helaas. Een groot stuk was afgezet vanwege onderhoud terwijl we dus ook niet doorhadden dat er een museum in de buurt zat. Hier konden we gratis in met onze Budapest-kaart. Deze Budapest-kaart is overigens een beetje onzinnig. Hij is handig in het OV, maar verder heb je er niet veel aan. Je betaalt dus vooral voor het gemak, niet voor de prijzen.

Zaterdag
Zaterdag was de drukste dag. Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt zijn we naar Heroes’ Square gegaan. Dit was een plein waar een monument staat voor alle stoere Hongaren uit de geschiedenis. Ze hadden ook allemaal een eigen standbeeld. Deze locatie is uiteraard lekker toeristisch, en een verplicht nummer. Bovendien was hier in de buurt de start van de marathon en Maarten moest zich hier definitief aanmelden.

Tegenover Heroes’ Square zit het museum van de Schone Kunst en de welbekende schilderijen hangen hier. Leuke was dat ze een tijdelijke tentoonstelling hadden met Nederlandse schilders. Dat is toch goed voor je nationalistische gevoel! Het tofste in dit museum was echter de mummie-tentoonstelling. In de onderste verdieping kon je een 3D-film bekijken waarin werd uitgelegd hoe ze tegenwoordig mummie-onderzoek doen. Röntgenscans enzo. Best leuk en informatief. De zaal hiernaast had ook vier echte mummies liggen. Bizar dat je te maken hebt met echte doden van duizenden jaren geleden. En ze zien er nog best goed uit ook na al die jaren! De vier mummies hadden elk een eigen hoek van de kamer en in de rest van de kamer stonden overige artifacts en informatieborden.

‘s Middags zijn we nog even op een terrasje aan het water gaan zitten en dit was heerlijk vertoeven. Het hele weekend was echt perfect weer en je kunt bij mij zelfs nog steeds kleurverschil zien op de plek waar mijn horloge zit. Na het chillen op het terras zijn we de dierentuin in gegaan die ook vlakbij Heroes’ Square lag. Deze dierentuin is duidelijk verouderd en veel dieren hebben veel te kleine hokken. Tevens loopt er zo weinig personeel rond dat de beesten gewoon gevoerd worden, chips, koekjes, nootjes, alles… Een beetje vreemd, dat zie je hier in Nederland niet gebeuren. Ondanks dat het leuk blijft om naar stokstaartjes en baby gorilla’s te kijken is de dierentuin in Budapest eigenlijk niet een bezoek waard. De dieren daar verdienen beter…

Zondag
Zondag was de dag van de marathon. Maarten stond extra vroeg op zodat hij op tijd kon ontbijten en een half uur later schoof ik ook aan. Bij de start was het erg druk met lopers en toeschouwers. Ook was er een enorm enthousiaste omroeper en bandje die zorgden voor een gezellige sfeer. Na het startschot duurde het nog minuten voordat Maarten voorbij was. Hierna ben ik even terug gegaan naar het hotel om tassen om te wisselen en vervolgens ging ik richting het parlementsgebouw.

Het parlementsgebouw is echt enorm en het voordeel was dat deze langs de route lag. Toen ik klaar was met foto’s maken ben ik langs de weg gaan staan met de banaan en een flesje Gatorade. Het was heerlijk vertoeven in de zon en het kijken naar rennende mensen vond ik leuker dan ik van te voren had verwacht. Na een klein uurtje kijken kwam Maarten aanstrompelen en kon ik weer verder. Dit keer was de finish het punt waar ik ging kijken. Op mijn dooie gemak kwam ik weer eerder aan dan een hoop lopers. De metro is en blijft sneller dan rennen… Bij de finish was het tijd om nog wat in het gras te liggen en daarna zijn we terug naar het hotel gegaan. ‘s Avonds in de stad nog wat gegeten, kip gevuld met feta en olijven dit keer, om moe te gaan slapen.

Maandag
Vandaag was alweer de laatste dag en dat betekende uitchecken en terug naar huis. Na een goed ontbijt en het weer inruimen van de tassen namen we de metro weer terug naar het vliegveld. We waren prima op tijd, maar doordat het druk was met inchecken duurde dat een eeuwigheid. Bovendien had ons vliegtuig ook nog eens een half uur vertraging. Balen! Maar je doet er niets aan. De vlucht was, net als de heenweg, heerlijk en KLM verdient een complimentje vanwege het eten. Ik had ook nu weer een lekkere lunch!

Eenmaal geland was het een flink stuk lopen naar mijn bagage wat als voordeel heeft dat je daar niet op hoeft te wachten. Hierna restte me enkel nog de treinreis naar Delft en ook deze verliep voorspoedig. Het was een tof weekend! Volgend jaar weer een andere stad!