Roy-O-Rama

Zoals jullie eerder al konden lezen waren we ‘s middags al in Arnhem voor een hapje eten en een bioscoopbezoek voor Nova Zembla. Het event van de avond was echter Qlimax! Na de bios zijn we weer richting station gelopen (Arnhem heeft een klein centrum lijkt het) om van daaruit de pendelbus naar het Gelredome te nemen.

Een kleine tien minuten later stonden we op het parkeerterrein en weer een kleine tien minuten later waren we binnen. Alles ging zoveel soepeler dan verwacht dat we om 22:00 uur al binnen waren, een uur voor de officiële opening. Op dat moment was Stana aan het draaien en dat was maar matig. Hardhouse is niet mijn ding. Wel konden we mooi de zaal bekijken, een biertje drinken en een goeie plek uitzoeken voor de opening.

Om 23:00 uur was het zover! Het doek viel en we kregen direct al een geweldige lichtshow met vuurwerk te zien! De avond was nu al geslaagd. Als eerste begon Coone, een DJ die wat meer Jump-achtige Hardstyle draait. Zijn set beukte echt al direct goed los en het optreden van The Opposites maakt het feest compleet. Heerlijke opening!

Headhunterz en Noisecontrollers volgden als tweede en derde DJ en beide zetten de goede lijn van Coone voort. Goeie sets van beiden. Ik ben sindsdien ook fan van Let me Lose my Mind! Heerlijk nummer, hieronder te bekijken:

Wie hierna ging draaien weet ik niet helemaal meer. Het is OF Zatox (awesome) OF Zany (slechtste van de avond). Het is ook niet handig dat ze twee DJ’s achter elkaar inplannen die allebei een korte naam hebben die begint met ZA natuurlijk… Daar hebben ze bij Q niet over nagedacht! Verbeterpuntje voor volgend jaar. Waarom Zany overigens zo matig was dit jaar weet ik niet, normaal gesproken knalt hij zijn nummers er lekker doorheen, maar nu was het opbouw, afbouw, opbouw, afbouw, het zette nooit echt goed door. De set kabbelde maar een beetje voort en de remix van Nothing Else Matters kennen we nu wel.

De volgende twee DJ’s kende ik beide niet. Zowel Ran-D als Gunz 4 Hire zijn mij onbekend. Ran-D bouwde langzaam op met wat meer hardcore-achtige tracks en G4H knalde daar overheen met een liveset. Wat er precies live was weet ik niet, dat merk ik nooit zo goed met Hardstyle. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld sets van Roger Shah die zijn keyboard erbij pakt en heel dramatisch knopjes indrukt! Het einde van G4H was echt op het randje van mijn tolerantie maar ik genoot er wel van.

De afsluiter van de avond, held The Prophet, hebben we niet meer gevolgd. Het was inmiddels 06:00 uur en met de lange terugreis nog voor de boeg was het tijd om af te taaien. Thuis heb ik de set nog wel even geluisterd, maar ik denk dat het toch net even te hard was. Hardcore gaat me nét te ver vaak. Rond 09:00 uur was ik thuis en een klein half uurtje later sliep ik. Moe, maar zo voldaan. Volgend jaar gaan we weer en in de tussentijd wacht ik op de blu-ray registratie!