Roy-O-Rama

Ik hou niet van vis. Dus ik ga niet uit eten bij de Japanner. Zo simpel was het leven, maar dat is inmiddels veranderd. Met een aantal collega’s gingen we namelijk eten bij Sumo in Rotterdam en ik ging akkoord nadat me duidelijk werd gemaakt dat ik ook ‘kip enzo’ kon eten. Vooruit, ik ben de beroerdste niet, dus ik zou wel meegaan.

Sumo werkt met eenzelfde principe als ‘t Zusje: je krijgt een kaart waarop je tot vijf gerechten kunt aanvinken. Maximaal zijn er zes rondes waarin je eten kunt bestellen. De gerechten komen in (heel) kleine hoeveelheden op tafel. Om rustig aan te beginnen bestelde ik de eerste ronde loempia’s, rösti-rondjes, kip-balletjes, kip curry en kip yakitori. Allemaal heerlijk! Mijn buikje zou sowieso vol gegeten worden!

De tweede ronde heb ik me gewaagd aan mijn eerste sushi-ding. Een sushi-met kip en mango-saus. Dat leek me namelijk wel een aardige tussenstap naar echte sushi met rauwe vis enzo. Toen het eenmaal voor m’n neus stond moest ik er aan geloven en ging dat ding, hop, zo mijn mond in. Mijn eerste gedachte was ‘oh ja, sushi is een koud gerecht’ en daarna dacht ik ‘ieuw, plakkerig’. In het kort komt het er gewoon op neer dat ik het niet lekker vind.

De overige rondes heb ik nog fruit op, curry-driehoekjes, kipsalade, kip dit, kip dat en lamskoteletten op. Ik ben vergeten om de beef teriyaki te nemen, die leek me ook erg lekker! Ongeveer 20 minuten voordat de keuken sloot hebben we nog de laatste ronde besteld, de vierde ondertussen, waarna iedereen echt afgeladen was. Het maximum van zes rondes haal je bijna niet.

Om af te sluiten werd er ijs uitgedeeld, chocolade was mijn keus. Niet bijzonder, maar gewoon een mooie afsluiter van een avondje bunkeren. In totaal was ik 35 euro kwijt voor het eten en een aantal drankjes. Een prima prijs dus op zich, maar ik weet niet of ik er snel nog eens heen zal gaan. Wat dat betreft is een wokrestaurant meer mijn ding als het aankomt op onbeperkt eten. Daarnaast zijn die ook kindvriendelijker. Desalniettemin heerlijk gegeten.