The Last Story
De tweede game in mijn rpg zomer 2014 is dit keer een ‘echte’ rpg: The Last Story voor Nintendo Wii. De game komt van de geestelijk vader van Final Fantasy: Hironobu Sakaguchi. Nadat hij vertrok bij Square Enix richtte hij Mistwalker op en daar werden onder ander Blue Dragon, Lost Odyssey (beide Xbox 360) en The Last Story (Nintendo Wii) ontwikkeld.
The Last Story is deel van een onofficieel drieluik van Japanse Wii-games die maar ternauwernood naar het Engels zijn vertaald. Naast The Last Story zijn er nog Xenoblade en Pandora’s Tower. Xenoblade heb ik een uur of 50 gespeeld toen ik er even genoeg van had en Pandora’s Tower staat nog op mijn to-do. The Last Story is inmiddels uitgespeeld en ik vond het een zeer toffe game.
Je speelt als Zael, een huurling die samen met zijn vriendengroep overal ingezet wordt voor klusjes waarbij een knokpartij tot een van de oefeningen hoort. Op een gegeven moment krijg je de ‘Mark of the Outsider’, een speciale kracht die je bijzondere eigenschappen geeft. Je blijkt de uitverkorene om het stervende land te redden van de ondergang.
Nu klinkt dit allemaal vrij cliché en het romantische gedeelte van de game is ook zo voorspelbaar als het maar kan, maar toch pakt het je vanaf het begin en laat het je niet meer los. Voor de volle 20 tot 25 uur die je over de game doet wil je weten wat er staat te gebeuren.
De combat voegt daar ook zeker aan toe. In principe is de game een real-time rpg wat betekent dat je zoveel mogelijk moet proberen in te hakken op je vijand. Er zit echter een slimmer systeem achter dat wel degelijk turn-based combat als basis heeft. Ook kun je de tijd stil zetten om je vrienden instructies te geven.
Nergens wordt The Last Story moeilijk, al ben ik een enkele keer gestorven als ik te enthousiast een vijand te lijf ging. Uiteraard was de eindbaas wel een bitch, maar dat is een bekend probleem bij me. Na wat levelen, wat erg snel gaat in The Last Story totdat je het recommend level haalt, lukte het me zonder al te veel moeite.
De soundtrack komt van Nobuo Uematsu, die andere grootmacht van Final Fantasy. Het is hem echter niet gelukt een epische soundtrack neer te zetten zoals bijvoorbeeld Final Fantasy IX wel had. Na het uitspelen is er eigenlijk geen enkele track die is blijven hangen. Dat is wat jammer.
Ik koos The Last Story als tweede game in deze rpg zomer omdat ik vooraf wist dat de game niet heel lang zou duren. De bedoeling was dat ik dit weekend de game zou afronden om op tijd klaar te zijn voor The Last of Us voor PlayStation 4. Die game laat ik echter even liggen (vind m’n portemmonee leuk) voor een andere game uit mijn backlog. Verstandig he?
Welke game ik nu ga spelen weet ik nog niet, dat bekijk ik morgen wel even. Ik ga nu eerst weer wat afleveringen van Castle Season 6 kijken, misschien wel het beste seizoen tot nog toe!
Add your comment
You must be logged in to post a comment.