Roy-O-Rama

Een paar weken geleden kregen we van Sony gratis (naja, via PlayStation Plus) de game Brothers – A Tale of Two Sons. Deze indie-game stond al enige tijd op mijn lijstje-met-potentiële-aankopen maar een gratis exemplaar is altijd fijner. Ik had al her en der gelezen dat de game inspeelt op emoties (zoals elke indie-game probeert te doen) en dat je als de twee broers tegelijk speelt. Hierbij is de grote broer de linker analoge stick en de kleine broer de rechter analoge stick.

In het begin is dat behoorlijk wennen omdat je normaal gesproken slechts één personage bestuurt en de rechter stick voor de camera gebruikt wordt. Gelukkig lukte het me snel om de besturing onder de knie te krijgen, maar probeerde ik wel zoveel mogelijk de grote broer aan de linkerkant van het speelveld te houden en de kleine broer aan de rechterkant. Liepen ze aan de andere kant dan moesten mijn hersenen in spiegelbeeld gaan denken en dat lukte niet altijd…

Ook de puzzels zijn af en toe echt breinbrekers, want elke broer heeft ook andere eigenschappen. De grote broer is logischerwijs de sterkere van de twee terwijl de kleine broer door smallere gaten past. Kwalitatief zijn de puzzels ook echt sterk, denk aan Zelda-games, maar dan keer twee omdat je met twee personages tegelijk speelt. Erg tof!

De sterke gameplay wordt bijgestaan door een misschien nog wel betere setting. Het verhaal draait om de twee broers die de wijde wereld intrekken om een medicijn voor hun zieke vader te zoeken. Ze moeten echt samenwerken om verder te geraken en de verschillende passages in de game tonen dat zeer geloofwaardig.

Grafisch zit Brothers goed in elkaar met ontzettend veel afwisselingen van omgeving en een erg mooie soundtrack. Daarnaast communiceert de game zonder woorden het hele verhaal. De combinatie van beeld en geluid zuigen je in de game en laten je niet los totdat je de credits voorbij hebt zien komen. Van de gigantische eenzame trol die jou helpt tot het schattige meisje dat je door de sneeuw begeleidt, elk personage vertelt een geheel eigen verhaal.

Als je uiteindelijk het medicijn voor je vader hebt gevonden en je bent terug thuis, dan moet je echt even de hele game laten bezinken. Is het alles wel waard geweest? Dat je die vraag kunt stellen aan het eind, en het antwoord simpelweg niet weet, betekent dat het een mooie ervaring is geweest. Unieke game.