Roy-O-Rama

Begin 2012 verscheen Kingdoms of Amalur: Reckoning, een game van EA, 38 Studios en Big Huges Games. Ondanks dat de game redelijk werd ontvangen vielen de verkoopcijfers uiteindelijk tegen wat heeft geleid tot het faillissement van 38 Studios en Big Huge Games. De sequel waar men aan werkte is daardoor helaas nooit verschenen…

Maar goed, ondanks dat Amalur heeft geleid tot het verdwijnen van 38 Studios is het een zeer toffe game. In de basis kun je Amalur zien als een singleplayer rpg met MMORPG-kenmerken; naast het verhaal zijn er duizend-en-een sidequests en taken te vervullen. Je kunt je personage helemaal naar je eigen smaak sterker maken en elke klasse heeft zijn eigen voor- en nadelen. Ikzelf koos voor een battlemage; een mage die zijn mannetje kon staan met melee combat. Je kunt ook kiezen voor een subtieler personage dat op stealth leunt, of bijvoorbeeld helemaal gaan voor een volwaardige mage. Alles kan en dat geeft je een heel persoonlijk gevoel.

Het verhaal van Reckoning komt in het kort neer op het tegengaan van je eigen lot. Dat begint met het opstaan uit de dood en eindigt met het bevrijden van de hele wereld van Amalur. Je bent redelijk vrij in het kiezen van je pad en helpen van andere personages. Heb je geen zin in het helpen van anderen, dan kun je natuurlijk ook de steden gaan uitmoorden. Dat is niet altijd aan te raden, want juist door de sidequests ontdek je nieuwe locaties en meer loot.

Die loot speelt ook een heel belangrijke rol in de game. Je komt van alles tegen, van burgerkleding tot unieke mantels voor magiërs. Op je avontuur kom je zoveel tegen dat je regelmatig zaken moet weggooien omdat je meer vindt dan je kunt dragen en het dichtstbijzijnde dorp te ver is om even op en neer te gaan om alles te verkopen. Wat je weggooit is niet altijd even gemakkelijk, kies je voor je wapen bijvoorbeeld voor pure kracht, of voor de toegevoegd extra’s die bijvoorbeeld magie ondersteunen? Keuzes maken is erg belangrijk in de game.

De combat verloopt real time en gaat ontzettend vlot, het neigt zelfs naar een God of War qua souplesse. Dat is natuurlijk een groot compliment voor een rpg, een genre dat normaal wat traag aan kan voelen. Naast de gewone gevechten kun je ook een speciale kracht opsparen en die op lastige momenten (eindbazen, veel vijanden tegelijk) loslaten. Deze Reckoning Mode levert je extra kracht op, vertraagd de vijanden en geeft de mogelijkheid om vijanden op speciale manieren om te leggen. Dit zorgt dan tevens voor een ervaringsboost.

Grafisch is de game erg mooi, vooral door de setting en het kleurgebruik. Technisch is de game wat minder sterk en wordt er ook veel gebruikt gemaakt van herhalende omgevingen. Als je veel sidequests in grotten doet ben je er op een gegeven moment wel klaar mee omdat het steeds hetzelfde oogt. Zorg er dus voor dat je ook voldoende progressie maakt in de verhaallijnen om niet een te groot gevoel van herhaling te krijgen.

De eentonigheid van dungeons is wat mij betreft eigenlijk het enige minpuntje aan de game. De AI van je vrienden in combat is behoorlijk, het verhaal is boeiend genoeg, de combat verloopt soepel en qua setting is het genieten. Het is jammer dat we inmiddels een generatie verder zijn, want veel PS3-gamers in mijn omgeving zijn al overgestapt op een PS4. Heb je de PS3 echter nog staan en hou je van rpg’s, ga dan aan de slag met Kingdoms of Amalur. Je bent zeker 30 tot 80 uur bezig met een game die je nog geen tien euro zal kosten.