Roy-O-Rama

Videogames… en meer!

The Last of Us: Remastered

Posted by Roy On January - 4 - 2015

In 2013 verscheen The Last of Us voor PlayStation 3 en de game won talloze awards. Ikzelf heb altijd wel interesse gehad in de game, maar het kwam er niet van en met een PlayStation 4-heruitgave bleek dat een uitkomst. Zeker toen eind vorig jaar de game voor slechts 20 dollar (zo’n 16 euro op dat moment) te koop was. Ik hapte direct en begon vrij snel daarna met de game. In de beschrijving die volgt zitten spoilers.

De openingsscène van The Last of Us sloeg direct in als een bom: de dochter van de hoofdpersoon komt te overlijden nadat er een virusuitbraak is die mensen verandert in een soort paddestoelzombies. Na een sprong in de tijd krijgt Joel, de vader dus, de opdracht om een Ellie te begeleiden naar een rebellenkamp verderop. Waar Ellie in het begin een last is voor Joel bouwen de twee langzaam een ontzettend sterke band op.

Na de eerder genoemde openingsscène dacht ik direct te zien waarom veel gamers dit als een topper zagen. Helaas zakte de game vrij snel behoorlijk in en was het eigenlijk meer een Uncharted-escort-game met te weinig kogels. Dit gevoel wordt een benadrukt door de momenten waarop je vijanden niet met stealth kunt omleggen omdat je een klein foutje maakt. Dan wordt het meer een third person shooter. Je bent er echter gebaat bij om zoveel mogelijk rustig aan te doen, dat is niet alleen makkelijker, maar ook spannender.

Verderop in de game wordt de gameplay echter steeds beter, misschien omdat je wat beter wordt in de game, misschien omdat je meer in de game gezogen bent of misschien omdat je de juiste items hebt geüpgraded. Wat het precies is kan ik niet zeggen, maar eenmaal halverwege was ik, voor het eerst sinds Earthbound eigenlijk, weer zo into een game dat ik moeilijk de controller kon wegleggen.

The Last of Us is ook niet bang om personages weg te schrijven uit de game, oude vrienden van je die gedood worden, nieuwe vrienden die zelfmoord plegen, alles komt voorbij en het ene moment is nog heftiger dan het andere. Het lijkt er ook steeds meer op dat de mensheid gedoemd is, zowel het leger, de bad guys als de Fireflies (de rebellen zeg maar die tussen twee kampen instaan) kunnen niet met elkaar overweg én dan zijn er natuurlijk de geïnfecteerden.

Als Joel er dan achter komt dat Ellie, die immuun is voor het virus, zal sterven als ze onderzocht wordt voor een medicijn besluit hij haar te redden uit de handen van de Fireflies. Er komt dus geen geneesmiddel tegen het virus dat mogelijk de mensheid kan redden. Joel kiest voor Ellie. Het leven van één meisje is hem meer waard dan dat van de hele mensheid… Of je dat terecht vindt of niet moet je helemaal zelf weten, maar maak die keuze pas op het eind van de game, als je alles samen met Ellie hebt overleefd…

De Remastered-versie die voor PlayStation 4 is verschenen bevat ook de Left Behind-uitbreiding. Hierin zien we hoe Ellie geïnfecteerd raakt als ze met een vriendinnetje door een verlaten winkelcentrum loopt. Ook zien we wat Ellie moet doorstaan om Joel te redden op het moment dat hij bijna dodelijk getroffen is. De scenes wisselen elkaar af en de spanningsboog blijft zo constant hoog.

Goede gameplaytoevoeging van Left Behind is trouwens de gevechten waarbij er zowel bad guys als geïnfecteerden aanwezig zijn. Je kunt ze tegen elkaar uitspelen bijvoorbeeld, maar ze zullen jou ook gewoon doden als je niet oplet. Extra spannend dus!

Aan het einde van de complete singleplayer-ervaring (ik doe niet aan multiplayer) moet je alles even laten bezinken. Terugkijkend op de game kan ik niet anders dan concluderen dat het een geweldige game is die terecht zoveel lof heeft gekregen in de media. De game komt binnen in de top 10 beste games aller tijden, een lijstje waar ook titels als Chrono Trigger, Earthbound en Super Mario Galaxy staan. En dat voor een PlayStation-exclusive. Ongehoord.

-

Add your comment

You must be logged in to post a comment.