South Park: The Stick of Truth
Games gebaseerd of films of series zijn nooit heel erg goed. Er zijn wat uitzonderingen natuurlijk, maar over het algemeen weten ze de sfeer van het origineel niet te evenaren. South Park: The Stick of Truth slaagt daar echter wel in en zet een unieke ode aan de show neer waarbij alle hoogtepunten verzameld worden.
Je speelt als The New Kid die in South Park komt wonen en belandt midden in een groot role playing evenement waarbij de Humans (onder leiding van Cartman) het opnemen tegen de Elves (onder leiding van Kyle). Tijdens je avontuur kom je onder andere Al Gore tegen, ga je op zoek naar Jezus en moet je vrienden zien te worden met de Goths. Iedereen die je kent uit de serie kom je tegen; van Mr. Slave tot hij-die-uit-de-serie-is. Alle bekende afleveringen en figuren krijgen een plekje in de game. Ik wil overigens een compliment aan de makers geven voor het gedeelte in Canada. Beste parodie ooit.
De game is in de basis een turn based rpg, maar dan meer zoals Mario & Luigi en minder zoals Final Fantasy. Dat betekent dat je actief aanvullen kunt weren en je eigen aanvallen extra kracht kunt geven door een goede timing. De normale regels zijn wel van toepassing, zombies blijven zwak voor vuuraanvallen bijvoorbeeld. Naast The New Kid krijg je één sidekick waarbij je onder andere kunt kiezen uit Butters en Kenny. Zelf vond ik Butters verreweg het fijnst om mee te spelen, niet in de laatste plaats omdat hij vanaf het begin de sidekick was. Met hem heb je de beste klik.
De game duurt niet heel lang, zelf was ik er zo’n tien à elf uur mee zoet en heb ik het grootste deel van de sidequests wel gedaan. Ga je voor 100% dan kun je er wel een paar uur bij optellen aangezien niet alle trophies even snel vrijgespeeld zijn. Voor een rpg is tien uur aan de lage kant, maar in dit geval is het de perfecte lengte. Nergens duurt het spel te lang of heb je geen zin meer om te spelen. Iets dat Mario & Luigi Dream Team Bros. wel had. Die game duurde zo’n tien uur te lang…
Ondanks dat Ubisoft de uitgever is kun je deze game met een gerust hart spelen. Er is weinig te merken van bemoeienis van Ubisoft (buiten wat kansloze censuur die aardig wordt opgelost door de makers) omdat ze pas laat in het ontwikkelproces de rechten van het failliete THQ over kochten. Een Ubisoft game die je dus wél zonder problemen kunt kopen, in tegenstelling tot de grotere releases die vol met bugs uitgebracht worden. Aanrader dus.
Screw you guys, I’m going home.
Add your comment
You must be logged in to post a comment.