Roy-O-Rama

Recent zag ik Terminator II in de bioscoop, het was een opgepoetste rerelease in 3D. Erg tof om na heel veel jaar (ja, ik ben oud) deze film weer te zien. Er zijn door de jaren heen natuurlijk ontelbaar veel vervolgen geweest. Vaak komt het neer op ‘hetzelfde, maar dan grootser’ en dat pakt niet altijd goed uit. Bij Jurassic Park was het vervolg, The Lost World, minder gaaf dan het eerste deel. The Dark Knight was daarentegen in vrijwel alles de betere Batman-film ten opzichte van Batman Begins.

Bij videogames heb je dit verschijnsel uiteraard ook. Er zijn sequels die het origineel in alles overtreffen (Assassin’s Creed) en er zijn sequels die je liever niet had gespeeld. Een voorbeeld van die laatste is voor mij Dishonored 2. Het eerste deel heb ik enige tijd geleden met heel veel plezier gespeeld. Ik was verbaasd over de fun die ik had in een stealth game, iets waar ik niet altijd het geduld voor heb. Toen het vervolg werd aangekondigd keek ik er dan ook vol vertrouwen naar uit.

Al in het eerste level kwam ik er echter achter dat het in mijn ogen een exacte kopie is van de eerste game. Je speelt hetzelfde personage (okay, die koos ik zelf) maar dan zonder al je powers. De omgeving is hetzelfde, de gameplay is hetzelfde en uiteindelijk bouw je dus wel weer dezelfde krachten op. Toen ik in de vierde missie een game breaking bug tegenkwam, de missie ging niet verder nadat ik een doel had bereikt, was ik er klaar mee. De game ligt nu bij Gamemania Delft en ik hoef nooit meer een Dishonored game te spelen…

Een andere sequel, die ik wél met veel plezier speelde, was Deus Ex: Mankind Divided. Hoewel deze game ook meer van hetzelfde is klikte het hier wel direct. Jensen is een toffer personage misschien, en de setting spreekt ook meer tot de verbeelding. Dus terwijl vrijwel iedereen me Dishonored 2 aanraadde in plaats van Mankind Divided vond ik de tweede een veel leukere game. De derde sequel die ik afgelopen zomer speelde, Watch Dogs 2, is ook een aanrader. Het verhaal is een beetje teveel gericht op scriptkiddies maar de game levert alle fun die een GTA je geeft én heeft de extra twist door de hack mogelijkheden.

Volgens de reviews en ‘algemene opinie’ was Dishonored 2 de beste game van de drie, ikzelf heb er geen plezier aan beleefd. Dit toont weer eens aan dat reviews voor mij nietszeggend zijn, maar ook dat een toffe game zeker niet altijd een garantie voor een toffe sequel is.