Archive for the ‘Film / TV’ Category
TV series, part 8
Dit keer hebben we een redelijk afwisselend setje TV series. Er is, uiteraard, comedy, maar ook actie en documentaire! De lijst is weer alfabetisch opgesteld.
BBC Life is de spirituele opvolger van Planet Earth welke eerder al een eigen blog heeft gekregen. Omdat er over Life kwalitatief net zo hoogstaand is en eigenlijk qua opzet niet veel verschilt krijgt deze geen eigen blog. Het grote verschil met Planet Earth is dat Life zich vooral richt op het overleven van diersoorten terwijl Planet Earth gewoon alles globaal meeneemt. Beide zijn subliem in beeld en geluid en dikke aanraders voor iedereen die van de natuur houdt of zijn HDTV aan het werk wil zien.
Outsourced is een comedy over Todd die als manager van een call center gaat werken, in India. Daar moet hij om zien te gaan met alle cultuurverschillen en dat is erg lastig voor hem, én zijn medewerkers. De meeste grappen zijn ook gebaseerd op de cultuurverschillen en de standaard vooroordelen. De serie is goed gecast en alle personages hebben echt een eigen persoonlijkheid. Er zijn relatief veel vaste personages voor een sitcom, een stuk of acht, maar omdat het grotendeels afspeelt in dat call center is dat geen probleem. Leuk voor tussendoor en een kort eerste seizoen dat inmiddels afgelopen is.
Shit my dad says is een sitcom die gebaseerd is op een Twitter-account waarin een gast allemaal uitspraken van zijn vader op plaatst. Deze uitspraken zijn in de hele serie ook direct het enige leuke. De vader, gespeeld door William Shatner, is een beetje een mopperende oude baas en als zijn jongste zoon weer thuis komt wonen botst dat nogal eens. Helaas is er buiten Shatner echt helemaal niets leuks te zien in de serie en de andere zoon met zijn vrouw zijn echt vre-se-lijk en overbodig. Het idee voor deze comedy is aardig, maar de uitwerking is gewoonweg te kaal. Na een aflevering of vijf heb ik het opgegeven, het eerste seizoen loopt nog door.
The Walking Dead is een zombie serie en dat is natuurlijk al één reden om hem te kijken. Zombies blijven de coolste (niet bestaande?) vijanden op TV, ver boven bijvoorbeeld vampieren en weerwolven. In het eerste seizoen, dat net is afgelopen, zijn er zes afleveringen waarin we politieagent Rick Grimes zien in zijn zoektocht naar zijn vrouw en kinderen. Hoewel de serie nergens bijzonder of vernieuwend is, is het een erg toffe serie die vooral technisch goed in elkaar zit. Het feit dat er elementen uit 28 Days, Dawn of the Dead en I am Legend in zitten vergeven we de makers al hoop ik wel dat ze alles uit de kast halen voor het tweede seizoen.
Planet Earth
Planet Earth is de eerste reeks natuurdocumentaires die de BBC volledig in HD geschoten heeft. In totaal duurde het filmen er van zo’n vijf jaar en verscheen de eerste aflevering in 2006. Een aantal maanden terug kocht ik de serie op Blu Ray om zo te genieten van al het moois dat de natuur ons te bieden heeft.
Planet Earth is opgebouwd in verschillende afleveringen. De eerste ‘Van Pool tot Pool’ is een soort samenvatting van alles wat er gaat komen. We vliegen van de Noordpool naar de Zuidpool en stoppen op een aantal interessante locaties. De rest van de normale afleveringen behandelen elke keer één bepaald soort natuurgebied dat we kunnen vinden op Aarde: bergen, zoetwater, grotten, woestijnen, ijswerelden, grote vlakten, jungles, ondiep zeewater, bos en de diepe oceaan.
Bij elk gebied denk je “oh ja, nu gaan we dit en dat zien” zoals bijvoorbeeld pinguins op Antarctica, maar er wordt zoveel meer getoond dan wij simpele zielen weten… Je zit bijna constant met open mond te kijken naar alle beelden die op je TV verschijnen en ik ben zelden zo onder de indruk geweest. De grotten-aflevering had bijvoorbeeld een heel stuk over een nog niet eerder gevonden grot waarin de mooiste kristallen groeiden en de diepzee-aflevering kwam op plekken waar hele werelden ontstonden rondom een warme luchtstroom uit een scheur in de zeebodem. Het is zo bizar wat er allemaal mogelijk is op Aarde dat je jezelf soms afvraagt of het wel allemaal van deze wereld is.
Naast de gewone Planet Earth afleveringen is er nog een extra disc toegevoegd in de boxset waarin we twee andere onderwerpen te zien krijgen. De eerste gaat over een groep leeuwen die in een woestijn in Namibie en de tweede gaat over de sneeuw luipaard in Pakistan. Beide afleveringen komen van de serie “Natural World” van de BBC en laten buiten mooie beelden van de beesten ook zien hoe onderzoekers met cameraploeg alles opzetten om ons dit allemaal te kunnen laten zien.
Toen ik klaar was met Planet Earth kwam ik er achter dat er een ‘opvolger’ gemaakt is: Life. Deze serie gaat vooral over het overleven van de dieren en planten in de wereld. Hoe passen ze zich bijvoorbeeld aan? Het is uitgezonden in 2009, het jaar van Darwin. Met Life ben ik op dit moment bezig en de beelden zijn minstens zo indrukwekkend. Een volledige blog over Life volgt uiteraard ook. In de tussentijd raad ik iedereen aan om Planet Earth te gaan kijken, het is één van de mooiste dingen die je kunt kijken thuis.
TV series, part 7
Op dit moment is het erg rustig in TV-serieland; de grote zomerstop is ook in Amerika en de meeste series zijn op vakantie. In september komen ze vrijwel allemaal weer terug en kunnen we weer genieten van onder andere How I met your mother, Two and a half men, Dexter en Chuck. Tot die tijd zijn we aangewezen op de zogenaamde zomerseries, of oudere series die getipt zijn. Je vindt ze hieronder beschreven, op alfabetische volgorde.
100 Questions is een serie die in het gat dat HIMYM achterlaat probeerde te springen. Het gaat over een vrouw, Charlotte, die zich inschrijft bij een datingbureau omdat ze haar ware maar niet kan vinden. Aan de hand van 100 vragen, één per aflevering, wordt haar profiel opgemaakt. In het eerste (en enige) seizoen, dat maar liefst zes afleveringen duurt, leren we de vijf personages kennen. Deze zijn zo cliché als je maar kunt bedenken, je hebt de sullige nerd, het domme blondje, de stoere Casanova, de excuus-buitenlandse en natuurlijk de hoofdpersoon: een stoere zelfverzekerde vrouw die stiekem een beetje onzeker is… De serie is zelf echter niet zo suf als het op papier klinkt en regelmatig is het gewoon grappig. De serie doet niets nieuws en haalt het niet bij klassiekers als Friends of HIMYM, maar het is zeker de moeite waard als je even niets te kijken hebt. 100 Questions is overigens in Amerika geflopt en er komen geen nieuwe afleveringen bij.
The Good Guys is een politieserie en hoewel ik daar normaal gesproken niet van hou is The Good Guys wél leuk. Dit komt doordat de serie geen serieuze afspiegeling wil zijn van het oh zo zware leven van een politieagent, maar er vooral de spot mee drijft. Twee detectives worden gedegradeerd en mogen enkel nog simpele saaie klusjes opknappen zoals een ingegooide ruit bij de plaatselijke wasserette. De oudste van de twee heeft als motto echter dat er altijd meer is dan je op het eerste gezicht zou denken en haalt er van alles bij waardoor er bij toeval een groter complot opgelost wordt aan het eind van de aflevering. De complete chaos die altijd gecreëerd wordt, en het feit dat de twee het niet zo serieus nemen met de regels, maakt de serie erg leuk. Bonuspunt voor de ex-vriendin van één van de agenten, enorme chick!
The hard times of RJ Berger is de meest suffe serie waar ik ooit aan begonnen ben… Ik las op FOK! dat het een soort Americain Pie The TV Show is, maar RJ Berger mag niet in de schaduw staan van Americain Pie. De opzet is ongeveer hetzelfde, een sullige middelbare scholier, onderbroekenlol, sex-grapjes, etc, maar alles is zoooo flauw en zoooo niet grappig dat de serie écht niet de moeite waard is. Zonde van je tijd en na drie afleveringen heb ik het opgegeven. The hard times of RJ Berger draait overigens ook sinds kort op de Nederlandse MTV en daarmee is het één van de weinige series in deze reeks die ook op de Nederlandse TV te bekijken is. Beetje jammer dat het dan weer zo’n waardeloze serie is…
The IT Crowd heeft er inmiddels alweer vier seizoenen op zitten maar ik heb het pas recent ontdekt. De serie gaat over twee wereldvreemde nerds van een computerservice-afdeling bij een grote corporatie. Ze krijgen een nieuwe manager, maar deze vrouw weet helemaal niets van computers. Dit gegeven alleen al zorgt natuurlijk voor komische situaties, maar het gaat nog veel verder dan dit. De precieze humor van IT Crowd is lastig uit te leggen, maar het is een serie waar ik echt belachelijk hard om heb zitten lachen! Er komt volgend jaar nog een vijfde seizoen en volgens mij is het daarna helemaal afgelopen waarop ik de complete serie op DVD wil aanschaffen en dat zegt wat! Overigens is IT Crowd wel erg kort: zes afleveringen per seizoen, maar hier geldt duidelijk kwaliteit boven kwantiteit!
Modern Family wordt gepresenteerd als documentaire en volgt drie gezinnen in hun dagelijks leven. De hoofdas is een opa met zijn twee kinderen die op hun beurt ook allebei een gezin hebben. De opa (Al Bundy) is gescheiden en heeft een veel jongere Columbiaanse tweede vrouw, de zoon is homosexueel en heeft met zijn vriend een Aziatisch kindje geadopteerd en de dochter is getrouwd en heeft drie kinderen. Al deze kinderen hebben natuurlijk ook weer een eigen tik die van het complete stel echt een heel aparte familie maakt. Qua humor vond ik het een beetje te vergelijken met Arrested Development, al was dat soms wat vreemder. Modern Family is wat normaler en voor een breder publiek geschikt. In september begint seizoen twee en ik kan haast niet wachten!
Survival of the Dead
Blogs over films vind ik soms erg lastig om te schrijven. Van lang niet alle films die ik zie verschijnt er hier een blog. Kick Ass heb ik bijvoorbeeld overgeslagen omdat ik er niet echt iets leuks over kon vertellen, ondanks dat de film echt mega tof was en iedereen hem moet gaan kijken… Onlangs zag ik echter Survival of the Dead en daar heb ik wel weer wat over te vertellen!
Survival of the Dead de zoveelste zombiefilm van Romero, na bijvoorbeeld Dawn of the Dead of het eerder hier beschreven Diary of the Dead. Survival is wat dat betreft ook een direct vervolg op Diary eigenlijk, het beschrijft een kleine legereenheid die probeert te overleven. In het begin van de film vertellen ze dat ze een groepje scholieren overvallen die een film aan het draaien zijn: Diary of the Dead. Dat soort crossovers vind ik altijd erg leuk! Helaas is dit het enige leuke aan de film…
Survival draait om een eiland Plum waar twee families het al jaren met elkaar aan de stok hebben. Nu de zombies er zijn verschillen ze ook hierover van mening. De ene denkt dat je ze allemaal zo snel mogelijk moet omleggen met een kogel door hun hoofd (zelfs kinderen), terwijl de ander denkt dat zombies best kunnen blijven leven om ze te trainen. Misschien dat je ze zelfs kunt leren om iets anders te eten dan mensenvlees! Als het groepje soldaten eenmaal op dat eiland komt ontstaat er een heuse oorlog tussen de mensen met de zombies als inzet. Verder probeert het volgens mij een les te leren over hoe mensen liever egoïstisch zijn in plaats van elkaar te helpen in crisistijd. Het komt alleen niet helemaal over.
De uiteindelijke conclusie of zombies kunnen veranderen/leren zal ik niet verklappen, maar het is eigenlijk gewoon te stom voor woorden! De hele climax gaat ook nergens over. Dit is verreweg de slechtste zombiefilm die ik gezien heb denk ik. Nergens gelachen, nergens geschrokken en nergens echt geboeid gekeken. Je kunt deze best overslaan…
TV Series, part 6
Community is een comedy-serie over een gevallen advocaat die zijn licentie opnieuw moet halen en dat doet op een community college (een soort sub-HBO). Al vrij snel in het begin raakt Jeff geïnteresseerd in Britta, een mooie blondine, en hij doet er alles aan om met haar in contact te komen. Hij komt met het briljante plan om een studiegroep op te richten waar ze met z’n tweetje lekker kunnen studeren, maar er is meer animo voor het studiegroepje en er komen een aantal aparte figuren bij. Je hebt een negerin van middelbare leeftijd die net gescheiden is, een jong naïef perfectionistisch meisje, een voormalig topsporter op een High School die een blessure heeft opgelopen, een wat oudere man die zich gewoon verveelt (Chevy Chase) en de vreemde Palestijn met het syndroom van asperger. Een mooie groep die van het ene komische moment in het andere valt, met als rode draad Jeff die blijft proberen om Britta te scoren.
Eureka is een sci-fi comedy over een sheriff in het stadje Eureka. In Eureka wonen allemaal heel slimme mensen die van alles uitvinden om het leven gemakkelijk te maken. Het geld komt van een door de overheid gesponsord bedrijf (Global Dynamics) waar vooral gewerkt zou moeten worden aan meuk voor Defensie. In één van de geheime ruimtes staat bovendien een object dat heel veel energie uitstraalt. Wat dit nou precies is loopt als een rode draad door de serie heen. Het leuke van Eureka is dat de sheriff zelf geen hoog begaafd persoon is, maar een ‘normaal’ iemand. Dit zorgt regelmatig voor grappige situaties waarbij de tweedeling tussen ‘intelligent’ en ‘niet zo intelligent’ leuk uitgespeeld wordt. De sheriff is echter wel heel goed in het bedenken van simpele oplossingen en hij is goed met mensen. Een ideale combinatie voor sheriff in Eureka.
Psychoville is de meest bizarre serie uit het rijtje van vandaag. Het gaat over een aantal personen die in een soort gekkenhuis hebben gezeten en nu weer in de samenleving verkeren. Dit gaat natuurlijk helemaal niet goed en je zit soms echt te kijken van “wat gebeurt er in hemelsnaam?” maar het boeit enorm op de een of andere manier. Denk hierbij bijvoorbeeld aan een verpleegster op de kraamafdeling die haar voorbeeld-pop beschouwt als een echt kind of een blinde oude man die knuffels verzamelt en er alles aan doet om zijn collectie compleet te maken. Gaandeweg krijgen alle personages een brief die ze meedeelt dat ze in de gaten worden gehouden en ze vertelt dat de schrijver “weet wat ze gedaan hebben”. Wat dit uiteindelijk is komt in de finale natuurlijk naar boven.
Sanctuary is een fantasy-serie die me hetzelfde gevoel gaf als Torchwood. Helaas voor Sanctuary is dat geen goed gegeven… In Sanctuary draait alles om een groepje personen die allerlei vreemde wezens een onderdak biedt tegen de grote boze buitenwereld. Daar waar de buitenwereld jaagt op deze wezens wordt er in het opvanghuis om ze gegeven en worden ze in hun waarde gelaten. Ik vond het echter geen leuke serie, op de een of andere manier kwam het allemaal te nep over. Natuurlijk is ook Psychoville of Eureka grote onzin, maar dat wordt toch anders gepresenteerd. Sanctuary heb ik dan ook na een aflevering of drie/vier opgegeven. Eén van de weinige tips die ik niet boeiend vond. Na Better of Ted, Eureka en Psychoville kan dat ook een keer gebeuren natuurlijk!
Spartacus, een actie-serie die zich afspeelt in de welbekende Romeinse gladiatoren setting, was bijna hetzelfde lot als Sanctuary beschonken. De pilot was echt vreselijk: heel veel nep-bloed, veel scenes die heel nep over komen, suffe softporno stukjes en onnodig veel geweld. Ik vond het echt lijken op een slechte 300-kloon voor oversexte pubertjes. Ik hoorde echter dat het serieus beter werd en dat zelfs de makers het met me eens zijn over de eerste aflevering(en) en ik heb dus maar doorgezet. Na drie afleveringen bleek dat dit een goede beslissing is geweest, Spartacus is echt awesome. Er zit nog steeds veel naakt in, net als grof geweld met veel bloed, maar het past nu beter. Het verhaal wordt ook erg boeiend, want hoe ga je om met het gegeven dat je een slaaf bent die op leven en dood moet vechten in de arena als je weet dat je vrouw ergens anders tot slaaf is gemaakt… Een serie het verdient om in HD te kijken. Dikke aanrader ook!
Band of Brothers
Onlangs is The Pacific begonnen, een Amerikaanse TV serie over de Tweede Wereldoorlog tussen Japan en Amerika. The Pacific kan zo’n beetje gezien worden als het ‘vervolg’ op Band of Brothers welke jaren geleden uit kwam en het Europese gedeelte van de Tweede Wereldoorlog behandelde. Ikzelf had Band of Brothers nooit helemaal afgekeken. Toen de serie in Nederland op TV was ben ik afgehaakt toen men in Eindhoven aankwam en later toen ik de DVD Box had ben ik ook gestopt met kijken op volgens mij hetzelfde punt. Waarom ik tot twee keer gestopt was weet ik niet, het was erg tof gemaakt allemaal en het werd goed gepresenteerd.
Twee weken terug zag ik op Amazon UK dat de Blu Ray versie van Band of Brothers nog maar 19 euro kostte en die heb ik meteen besteld. De DVD Box heb ik direct weer doorverkocht en ik nam me voor om nu *echt* de serie helemaal tot het einde te kijken. Vorige week ben ik hier aan begonnen en gisteren keek ik de laatste aflevering en ik ben er nog van onder de indruk… Band of Brothers is één grote meeslepende reeks van verhalen van een groep soldaten die ons Europa bevrijd hebben van de Duitsers. Zelden heb ik zulke fascinerende beelden gezien en zelden was het zo aangrijpend wat er op mijn TV getoond werd.
Het begint allemaal tijdens de voorbereiding. Je ziet soldaten van de Easy Compagnie (onderdeel van 101st Airborne Division) zwoegen in de training. Later volgt D-Day en via verschillende andere operaties als Market Garden (Nederland) komen ze via het Ardennen Offensief uiteindelijk in Duitsland. Je ziet heldendaden, paniek, vriendschap, verdriet, dood en vooral hoe dit de mannen beïnvloedt en hoe ze er mee om proberen te gaan. Elke aflevering wordt voorafgegaan door echte veteranen van Easy die aan het woord komen, soms met tranen in hun ogen. Dit alles draagt bij aan de echtheid van de serie. Je krijgt nergens het idee dat het allemaal aangedikt is of overdreven wordt om zo een ‘betere’ serie te maken. Ik heb ook respect voor de manier waarop de Duitsers zijn neergezet op het einde. Het ene moment loop je met Easy een concentratiekamp binnen en verafschuw je de Duitsers en het andere moment hoor je een toespraak van een legerleider en besef je dat het ook maar mensen zijn die deden wat ze opgedragen kregen… Heel bizar allemaal en echt, ik hoop dat wij nooit een oorlog mee hoeven te maken.
Overigens vond ik het af en toe wel lastig om alle namen te onthouden, evenals de rangorde. Kolonel, Majoor, Sergeant, Luitenant, etc. Maar ook compagnie, bataljon, divisie… Misschien moet ik wat vaker stratego spelen! Anders dan dit kleine puntje van ‘kritiek’ heb ik niets dan lof voor de makers. Band of Brothers is misschien wel de beste serie die ik ooit heb gezien. Ik was, zeker tijdens de laatste twee afleveringen, af en toe helemaal stil. Vol ongeloof en bewondering. Wat een helden!
Het volgende dat ik ga kijken is Planet Earth. Een iets rustgevendere TV show van de BBC over… De planeet Aarde! (En dan vooral het leven op deze blauwe bol). Aanstaande zondag is dat vast heerlijk uitbrak-materiaal!
Alice in Wonderland 3D
Tegenwoordig is 3D echt dé hype in de bioscopen. Vorig jaar heb ik al Ice Age 3 en My Bloody Valentine in 3D gezien, maar Avatar gaf natuurlijk het echte startschot voor deze hype. In tegenstelling tot Avatar leek Alice in Wonderland me wel tof en daarom ging ik ook maar weer eens kijken in de bioscoop. Zodra je de zaal binnenloopt krijg je weer een hip brilletje en na wat gewone reclame en trailers kwamen er ook trailers van andere 3D films die dit jaar verschijnen. Uiteraard is Toy Story 3 de knaller van dit jaar, maar ook Hoe tem ik een Draak lijkt me leuk en voor de pubermeisjes komt er een dansfilm in 3D.
Alice in Wonderland 3D is geen remake van het bekende verhaal, het is een opvolger. Dit keer is Alice 19 jaar en keert ze terug naar Wonderland om haar taak te volbrengen. Hoewel ze zelf steeds denkt dat het een droom is en sommige bewoners twijfelen of het wel de goede Alice is komt het op het eind natuurlijk goed, zoals altijd in sprookjes. De weg naar het einde is een bizarre tocht door Wonderland en Alice krijgt hulp van bekende en minder bekende personages. De schreeuwende Rode Koningin is natuurlijk terug, net als het konijn en de kat, maar nu was er bijvoorbeeld ook een pratende hond en deze kan ik me niet herinneren. Ik ga er ook stiekem vanuit dat dit dus een nieuw karakter is…
De 3D effecten in de film waren het eerste deel, als Alice nog in ‘onze’ wereld is, een beetje matig. Ik dacht dat ik toe paar euro toeslag beter aan een ijsje had kunnen besteden, maar toen Alice eenmaal in de 3D wereld was veranderde dat. Schijnbaar is 3D-effect creëren makkelijker als je digitale beelden hebt dan wanneer je beelden van de gewone wereld hebt. Heel Wonderland straalt de typische Tim Burton look uit die herkenbaar is als je bijvoorbeeld ook de laatste Sjakie en de Chocoladefabriek hebt gezien, of Edward Scissorhands. Ook speelt Johnny Depp natuurlijk weer mee en net als altijd zit hij goed in zijn rol als de Gekke Hoedemaker.
Alice in Wonderland 3D is echt een aanrader en de hoge prijs van een entreekaartje meer dan waard. Ik denk dat ik ook binnenkort toch maar weer een Pathé-pas ga nemen. Maarten woont toch in Den Haag tegenwoordig en moet er dan ook maar een nemen! Ik wil trouwens afsluiten met de mededeling dat ik onder de indruk was van Alice. Ze werd gespeeld door Mia Wasikowska (geen idee) en hoewel ze niet standaard ‘lekker wijf’ is, is ze een heel mooie verschijning in de film!
Qlimax 2009
In 2008 was Qlimax één van de tofste feesten waar ik geweest ben. Helaas kwam het er in 2009 niet van en moet ik het doen met de registratie van Q-Dance op Blu Ray. Afgelopen vrijdag lag deze in de brievenbus en net als vorig jaar is het weer een trio-release: Blu Ray, DVD, CD. Op de CD staat het album, gemixt door de DJ die dat jaar de headline is. In dit geval Brennan Heart. Vorig jaar was Brennan nog de openingsact met een wat suffe set, maar hij is wat meer echte hardstyle gaan draaien en het album is dan ook zeker de moeite waard. Ik had de CD echter al een tijdje digitaal staan dus die kende ik al: een prima mix-album met, natuurlijk, veel eigen tracks. Lekker om zo af en toe te luisteren als je bijvoorbeeld aan het bloggen bent!
Het ging me echter om de Blu Ray registratie natuurlijk, het hele evenement beleven in 1080p met DTS surround sound! Het eerste dat opvalt is dat de Blu Ray dit jaar een volwaardige release is geworden inclusief hoofdmenu en extra’s. Vorig jaar was de Blu Ray enkel de live-registratie die meteen begon te spelen en na afloop weer vooraan begon. Op één puntje dus in ieder geval al een flinke verbetering! Het tweede dat mij opviel was de beeldkwaliteit, deze is echt 100 keer beter! Het beeld is echt haarscherp en precies wat je mag verwachten van een Blu Ray uitgave. Daar waar het vorig jaar van tijd tot tijd flink korrelig was, is dat nu nergens meer. Het geluid is verder niet veranderd, dat was al subliem. Zorg wel voor een goeie sub, die bass moet je niet horen, die moet je voelen!
Inhoudelijk is er niet veel op de live-registratie aan te merken; je krijgt de intro’s van de verschillende DJ’s en een paar minuten van de betreffende set. Het enige probleem van deze opzet is dat de intro’s bij Qlimax steeds langer lijken te worden. Hierdoor is er niet echt één opbouwende lijn te zien als je zit te kijken omdat deze constant wordt onderbroken door die intro’s. Ik vind dit een beetje een zorgwekkende ontwikkeling, Sensation is ook deels kapot gegaan doordat de showfactor een te belangrijke rol ging spelen. Dat is leuk voor de toeristen (bij Qlimax waren ook weer tig verschillende nationaliteiten aanwezig) maar het is wel een beetje jammer vind ik. Maar goed, dat is een probleem van het feest zelf, niet van de Blu Ray. Het blijft verder ook gewoon lekkere muziek die je hoort en zeker het stuk van Technoboy was erg goed. Hij blijft toch een beetje favoriet. Hieronder een kleine preview van Technoboy:
Overigens is de DVD exact hetzelfde als de Blu Ray, maar dan in gewone kwaliteit.
Naast de registratie van Qlimax staat er op de disc ook nog een ‘making of’ van het feest met wat interviews met de DJ’s enzo en een ‘making of’ van de registratie. Deze laatste toont alle verschillende camera’s die aanwezig waren tijdens Qlimax en je hoort iemand de camera’s kiezen die de beelden tonen. Best leuk om te zien hoe zoiets werkt, maar na twee minuten ben je de stem HE-LE-MAAL zat. Drie! Twee! Drie! Vier! Vijf! Drie naar het publiek draaien! Een! Zeven! Zes! Drie! AARGH STFU!
Anyway, de extra’s zijn wat mij betreft niet boeiend. De live-registratie wel. Die is erg gaaf en wordt de komende maanden mijn achtergrondmuziek als ik ga opruimen en stofzuigen enzo. De beeld- en geluidskwaliteit is stukken beter dan vorig jaar en het geheel komt ook gewoon professioneler over. Must-have voor de hardstlyle fanaten onder ons en gegarandeerd kippenvel!
TV Series, Part 5
Arrested Development (drie seizoenen, afgelopen)
Arrested Development is een serie die liep van 2003 tot 2006 en vertelt het verhaal van de familie Bluth. De vader van de familie is directeur van The Bluth Company maar wordt op een gegeven moment naar de gevangenis gestuurd als er zaken niet in orde blijken te zijn. Zoon Michael neemt zijn vader over binnen het bedrijf en probeert de rest van de familie te ondersteunen. De familie is namelijk geen gewone familie, ze zijn allemaal een beetje van het pad. Zo is er bijvoorbeeld Tobias, een ‘never-nude’, die getrouwd is met de zus van Michael, kleinzoon George Michael die verliefd is op zijn nichtje Maybe en Buster, de jongste broer van Michael, heeft verlatingsangst. Doordat elk personage een vreemd wereldbeeld heeft levert dit tal van komische situaties op terwijl Michael met alle macht probeert het bedrijf draaiende te houden. Arrested Development wordt volgens mij in Nederland ook uitgezonden door Comedy Central. Een speciale gastrol in de serie is weggelegd voor Fonzie, hij speelt de advocaat van de familie.
Better off Ted (twee seizoenen, lopend)
Ik kende twee maanden geleden de serie Better of Ted nog niet, totdat ik een tip kreeg over deze serie. Aangezien ik net klaar was met Rules of Engagement seizoen 3 begon ik aan Better of Ted. In deze serie draait alles om Ted, manager bij Veridian Dynamics, een groot Amerikaans bedrijf. Het bedrijf wordt neergezet als een kwaadaardig bedrijf dat consumenten produkten opdringt en van de meest onschuldige uitvindingen moordwapens weet te maken. Ook het personeel wordt niet gespaard en heeft het af en toe heel zwaar. Een voorbeeld hiervan is de aflevering waarin er een nieuw motion sensor-systeem geinstalleerd wordt die de negroide werknemers niet herkend. In plaats van dit systeem aanpassen worden er speciale faciliteiten voor hun gebouwd zoals een drinkfontein ‘for blacks’. De hele racisme discussie wordt hiermee natuurlijk op de hak genomen en je ligt helemaal dubbel. Bovendien zijn alle personages goed gecast en is de wisselwerking tussen Ted en zijn baas Veronica ijzersterk. Hij is de zachtaardige manager die ook zijn werknemers tevreden probeert te houden en zij is de keiharde baas die nauwelijks gevoel heeft of denkt aan haar personeel. Elke aflevering heeft als extraatje een advertorial van het bedrijf. Hoe deze zijn moet je zelf maar even bekijken.
It’s Always Sunny in Philadelphia (zesde seizoen aangekondigd)
De meest bizarre serie die ik de afgelopen periode heb gezien was It’s always sunny in Philadelphia (Sunny). Een tijdje terug was ik op zoek naar een leuke serie om te kijken omdat alle andere series in een winterstop zaten. Via mijn TV-serie-boer kwam ik op Sunny aangezien deze een hoog cijfer scoorde in de comedy-lijst. Het eerste dat opvalt aan de serie is de beeldkwaliteit, die is namelijk vrij karig. Dit komt omdat de serie klaarblijkelijk in het begin opgenomen is met een simpele huis tuin en keuken camera en hierdoor krijg je een beetje een jaren ’90 gevoel. Ook de setting, een vervallen bar in Philadelphia gerund door drie vrienden (Dennis, Mat, Charlie) en een zus (Dé) is wat kaal. De serie zelf is echter hilarisch. Compleet gestoord. De drie mannelijke hoofdpersonen hebben de meest vreemde ideeën die ze dan ook direct gaan uitvoeren in een aflevering en uiteraard gaat het NOOIT zoals gepland. Helemaal mooi wordt het als ze elkaar de schuld gaan geven als er iets mis gaat. Ze gaan hard door elkaar lopen schreeuwen en vervolgens proberen ze de ander zwart te maken. Vanaf het tweede seizoen verschijnt Danny de Vito trouwens in de serie als de vader van Dennis en Dé.
Rules of Engagement (vierde seizoen start binnenkort)
Rules of Engagement is niet gebaseerd op de gelijknamige film. Verre van zelfs. Rules of Engagement, de serie, is een beetje een romantische comedy in de trend van Friends en How I met your mother. Het gaat hier om twee koppels (een dat al 12 jaar getrouwd is en een dat net verloofd is) en de eeuwige vrijgezel die constant achter de vrouwen aan zit. De rode draad in de serie is natuurlijk het leren leven met elkaar van het net verloofde stel en de ‘goede’ adviezen die ze krijgen van het getrouwde stel. De vrijgezel zit er in om te laten zien dat het vrijgezellen-leven veel toffer is, maar eigenlijk bereikt hij vaak het omgekeerde. Hoewel dit alles best zoetsappig klinkt vind ik de serie zeker de moeite waard om te kijken, simpelweg vanwege de goeie grappen en de chick die er in mee speelt. Niets meer, en niets minder.
Special Entry: Lost (zesde en laatste seizoen onlangs begonnen)
Een speciaal stukje deze aflevering is gereserveerd voor Lost. In één van de eerdere delen is Lost al aan de beurt geweest, maar we behandelen de serie opnieuw omdat het laatste seizoen deze week is begonnen. Over ongeveer 18 weken weten we hoe het allemaal afloopt! Wat is het geheim van het eiland? Was het tóch allemaal maar een droom? Wat betekenen de getallen? Ik verwacht niet dat we op alle vragen een écht antwoord krijgen, maar ik hoop wel dat de makers er een beetje een waardig einde aan maken. Lost is te tof om afgescheept te worden met een slecht einde (aliens bijvoorbeeld…). De eerste (dubbel)aflevering was in ieder geval al weer typisch Lost en ik kan niet wachten op de nieuwe aflevering volgende week! Zodra alle seizoen in de winkel te koop zijn ga ik ‘m ook kopen op Blu Ray. Zo awesome is Lost!
X-Men Origins: Wolverine
Ergens vorig jaar draaide X-Men Origins: Wolverine in de bioscopen en ondanks dat ik een X-Men en Wolverine fan ben viel die film me een beetje tegen. Dit kwam gedeeltelijk doordat het gebaseerd is op Origins (joh…) en ik die hele serie niet kende. Er werd dus van alles verteld over Wolverine terwijl de kracht van zijn personage in de gewone X-Men serie juist is dat hij zich niets kan herinneren… Maar goed, als ik er aan terug denk was het gewoon een toffe film met gave special effects.
Bij een grote bioscoop-release hoort natuurlijk ook een videogame en bij Wolverine dus niet anders. Normaal gesproken zijn games gebaseerd op films niet echt om over naar huis te schrijven, maar Batman: Arkham Asylum toonde dat het ook anders kan. Nu is X-Men Origins: Wolverine niet van hetzelfde niveau als B:AA, maar het is gewoon een prima game. Qua opzet gebruikt de game het standaard versla-alle-vijanden-principe en het doet niets nieuws. Je vecht je door de game als in God of War, je lost puzzels op als in Zelda, je beklimt gebouwen als in Tomb Raider en je gebruikt je zesde zintuig als in Batman. Als je alles bij elkaar gooit heb je op papier een sterke formule, maar het is het allemaal nét niet. Er zijn maar weinig écht verschillende vijanden, de puzzels zijn allemaal vrij simpel en je zesde zintuig wordt vrij weinig gebruikt.
In de game volg je, uiteraard, hetzelfde verhaal als in de film en je gaat ook heen en weer in de tijd. Een gedeelte speelt zich ‘nu’ af en een gedeelte speelt zich af tijdens de missie in Afrika. Iedereen die de film heeft gezien weet ook welke eindbazen je tegen gaat komen: Creed en Dead Pool onder andere dus. In de game zitten echter nog twee extra eindbazen verwerkt die je meerdere keren tegenkomt. Dit is eigenlijk heel goedkoop, want de tactiek om ze te verslaan verandert totaal niet. Ze krijgen geen upgrades of andere moves, nee ze worden simpelweg sterker, of ze komen met vier tegelijk. Beeeeetje jammer natuurlijk.
Maar goed, al met al is het een vermakelijke game die de elf euro die ik er aan uitgegeven heb meer dan waard is. Het is nergens bijzonder of vernieuwend en soms wat eentonig en goedkoop, maar het speelt wel lekker weg en je scoort 700 gamerpoints in één speelbeurt. Daarnaast is Wolverine gewoon één van de coolste characters aller tijden! Binnenkort toch maar eens kijken of de film op Blu Ray al een schappelijke prijs heeft bereikt…