Al ruim 30 is de Mario Kart-franchise de bekendste funracer in de wereld van videogames. Sinds het eerste deel op de SNES heeft eigenlijk elke console wel een deel gehad. Alleen de Virtual Boy en de Switch zagen geen nieuwe delen. Voor beide consoles best logisch; de VB was dood voordat die uitkwam en voor de Switch kwam er een port van de uitstekende Mario Kart 8 vanaf de WiiU omdat de WiiU nou niet echt een commercieel succes was. Op Switch kreeg Mario Kart alsnog de verkopen die het verdiende.
Lang niet elk deel in de Mario Kart-reeks was even episch (Mario Kart Wii heeft weinig indruk achtergelaten) maar allemaal zijn ze leuk om te spelen. Ik kan me nog spannende time trial battles herinneren tussen Maarten en mij voor Mario Kart Advance, of de multiplayer fun in mijn studententijd met Mario Kart: Double Dash. Inmiddels zijn we aanbeland bij Mario Kart 9 die de naam Mario Kart World heeft meegekregen. De naam World is gekozen omdat we in dit deel voor het eerst vrij kunnen rondrijden tussen de circuits. Een heuze open world Mario Kart dus. Dit betekent overigens niet dat je tijdens een traditionele Grand Prix hele stukken kan afsnijden, die heeft nog de gebruikelijke vier circuits per GP om op te racen. De free roam is echt tussen de echte races door.
Omdat rijden zonder druk snel kan vervelen heeft Nintendo gezorgd voor heel veel content. Er zijn verborgen muntjes te verzamelen zodat je nieuwe karts en motoren vrijspeelt, maar ook extra opdrachten die je via de bekende P-blokken kan activeren. Denk hier een korte race naar de finish binnen bepaalde tijd, of via sprongen een bestemming halen. Deze korte missies helpen je de nieuwe features onder de knie te krijgen. In Mario Kart World kan je namelijk op de muren rijden… Echt waar. Wat je hiervoor doet is langs een muur rijden en dan een echte sprong maken met bijvoorbeeld een vuur. Het kleine hopje dat je doet om te gaan driften in een bocht is niet direct voldoende. Via de muur kan je dan weer afsnijden of andere gekkigheid uithalen. Persoonlijk vind ik het sterk bedacht, al lukt het me nog niet echt om structureel de muur te gebruiken in mijn voordeel. Moet wat meer oefenen denk ik, en dat is lastig als je al jaren hetzelfde rijdt.
Op het eerste gezicht lijkt er grafisch niet heel veel veranderd aan MK8 Deluxe op Switch, maar de resolutie is hoger en de details zijn scherper. Daarnaast is de wereld flink groter om het circuit heen en draait alles enorm soepel. Niets mis met de prestaties dus. De soundtrack bevat enkele nieuwe tracks en remixes van oudere tracks. Dat is altijd genieten vind ik persoonlijk, je hoort het nostalgische herkenbare deuntje en dan helemaal up-to-date. De game heeft tevens, voor zover ik nu kan beoordelen, behoorlijk wat content. Ik heb bovendien nog lang niet alle karts en personages vrijgespeeld.
Qua multiplayer heb ik nu enkele potjes lokaal gespeeld en dat is erg geinig. Samen met de liefste een beetje racen. En ik win niet eens altijd gegarandeerd… Dat stomme blauwe schild! Naja, een beetje tegenstand zorgt er ook voor dat ik scherp blijf. Anyway, ik ga weer racen. Joejoe.